برنامه جلسه
- 1 . قرائت آیاتی از کلام الله مجید
- 2 . بیانات جناب آقای مهدی چمران، رئیس محترم شورای شهر تهران
- 3 . تذکرات اعضای شورای اسلامی شهر تهران آقایان و خانمها: سید احمد علوی، سید جعفر تشکری هاشمی، حبیب کاشانی، مهدی اقراریان، مهدی پیرهادی
- 4 . ارائه گزارش توسط جناب آقای محمدامین توکلیزاده، معاون محترم امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، درخصوص برنامهها و اقدامات انجامشده در سازمان خدمات و مشارکتهای اجتماعی
- 5 . بررسی دو فوریت طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳
- 6 . بررسی نامه فرماندار محترم تهران مثبوت به شماره ۱۶۰۱۸۰۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۱۰/۰۱ دبیرخانه شورای اسلامی شهر تهران درخصوص اعتراض هیئت تطبیق به مصوبه «تشکیل مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران» ابلاغی به شماره ۱۶۰۴۱۹۴۱۶۰۷۷ مورخ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰ و قرائت گزارش کمیسیونهای برنامه و بودجه، فرهنگی و اجتماعی، و نظارت و حقوقی
۱. قرائت آیاتی از کلام الله مجید
۲. بیانات جناب آقای مهدی چمران، رئیس محترم شورای شهر تهران
📌 اعوذ بالله من الشیطان، الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم. سلام و صلوات و درود ما به پیشگاه پیامبر بزرگوار اسلام، حضرت خاتم الانبیاء و المرسلین، اباالقاسم مصطفی محمد... [حضار صلوات فرستادند]
📌 و سلام بر اهل بیت پاک و طیب و طاهر او، سلام به پیشگاه حضرت ولیعصر امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف). به ارواح طیبه شهدای انقلاب اسلامی، شهدای دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم، شهدای مدافع امنیت، شهدای عزیز و بزرگوار غزه و فلسطین و لبنان، سلام و درود میفرستیم. خدمت همه شما سروران عزیز، عرض سلام دارم. به روح پرفتوح حضرت امام، رهبر کبیر انقلاب اسلامی، نیز سلام و درود داریم. جلسه ۲۹۱ شورای اسلامی شهر تهران را با یاد و نام خدا آغاز میکنیم. در ابتدا، هشتم دی ماه روز صنعت پتروشیمی بود. خب پتروشیمی یکی از منابع درآمدی مناسب و بسیار خوب فرآوردههای نفتی است که میتواند حتی بیش از نفت خام درآمدزا باشد. و در این زمینه ما بایستی تلاش کنیم و بتوانیم فرآوردههای مناسبی را به دنیا عرضه بداریم. منابع درآمدی مناسب را ازش بهراحتی نگذریم. امروز نهم دی ماه روز بصیرت و میثاق امت با ولایت است. خب روز نهم دی ماه در تاریخ ما روز فراموشناشدنی است. به خاطر دارید ایام را و فتنه سال ۱۳۸۸ را، و مسائلی که مدت ۸ ماه مرتبا در کشورمان وجود داشت. و براندازیای که... تا پای براندازی عدهای پیش رفته بودند، به بهانه انتخابات و همه راهها و همه مسیرها و همه رهاوردها را طی کردند و به نتیجهای نرسیدند. بالاخره به محرم رسید و در ماه محرم باز هم همان شیطنتها و همان مسائل ادامه پیدا کرد و اینباره به توهین به مقدسات و محرم و عاشورا انجامید که برای ملت ما قابل تحمل نبود و بهصورت ۹ دی خود را نشان داد. با راهپیمایی و تجمع میلیونی مردم، در روز نهم دی ماه میشود گفت که همه آن تلاشها و همه آن برنامهریزیهایشان را شستند و بر آب دادند. و با حضور ما، ملتمان توانستند نشان بدهند که پایبند به انقلاب اسلامی، جمهوری اسلامی و بهویژه ولایت و ولایت فقیه هستند و بودند و انشاءالله هم خواهند بود. بههرحال روز بصیرت را گرامی میداریم و امیدواریم که انشاءالله همه، همگی در برنامههای امروز، حضور و شرکت مؤثر و فعال داشته باشیم، انشاءالله. خب من اشاره کنم به چند موضوع. در ارتباط با غزه و فلسطین، متأسفانه همچنان نسلکشی و انسانکشیهای اسرائیل در غزه ادامه دارد و حمله به بیمارستانها، بیمارستانهای مخروبه و چادرهای آوارگان و بمبارانهای آنها همچنان ادامه دارد. و تا این نسل فلسطینی معترض را از آنجا برنچینند، من فکر نمیکنم دستبردار باشند. در مقابلِ اعتراضات مردمی بینالمللی هم، اسرائیل شرمی ندارد. برایش مهم نیست؛ دستور توقیف او صادر بشود، در سازمان ملل محکوم بشود، علیه او قطعنامه صادر بشود. همین اندکی هم که انجام شده، وقعی به آنها ننهاده و برایش مهم نبوده است. یعنی شرمی در مقابل این مسائل نداشته و ندارد و به انسانکشی خودش همچنان ادامه میدهد. البته شاهد عملیات شجاعانه یمن بودیم علیه تجاوزات اسرائیل در غزه، که با موشکهای دوربرد و بالستیک مناطقی را از تلآویو زیر آتش خودشان گرفتند. و این [کار] خشم آنها و خشم آمریکا و انگلیس را برانگیخت. و آمریکا با همه قدرت خودش به کشور کوچکی مثل یمن، با بمبافکنهای خودش حمله میکند و همچنین اسرائیل به مناطق مسکونی آنجا، و جنایات جنگی را در یمن مرتکب میشوند. بههرحال ما به غیرت یمنی درود میفرستیم و امیدواریم که این ملت و این مردم پیروز بشوند، که حتما هم موفق و پیروز خواهند بود. در مقابلِ دولتهایی که متأسفانه چشم خودشان را بر روی این جنایات بستهاند و دم از اسلامیت و بدتر، دم از عربیت هم میزنند و در مقابل چشمان آنها اسرائیل این جنایات را مرتکب میشود. بههرحال امیدواریم که ملت یمن، مردم شجاع یمن و رزمندگان یمن، در این مسیری که در پیش گرفتند، به پیروزی بزرگی همانگونه که تابهحال دست یافتند، باز هم دست بیابند، و در مقابل این حملات، مقاوم باشند، و بتوانند آنها را دفع کنند، انشاءالله. خب اجازه بدهید به تذکرات دوستان بپردازیم. در خدمتتان هستیم.
۳. تذکرات اعضای شورای اسلامی شهر تهران آقایان و خانمها: سید احمد علوی، سید جعفر تشکری هاشمی، حبیب کاشانی، مهدی اقراریان، مهدی پیرهادی
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. جناب آقای علوی، بفرمایید.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام دارم و ادب. و همانطوری که آقای مهندس فرمودید، ۹ دی یک تاریخ در تقویم نیست. ۹ دی یک هویت است و هویت ملتی است که وقتی دین و اعتقاداتش را در خطر فتنه مرجفون میبیند، از یک روز معمولی در تاریخ، یک یوم الله درست میکند. مردم ما قدر نعمت امنیت زیر سایه ائمه و ولایت را بهخوبی میدانند. و این را هم تأکید کنیم آقای مهندس، که اینجا سوریه نیست که بتوانند با جنگ رسانه و فتنه مرجفون وضعش را به هم بریزند. حضرت آقا هم فرمودند که کسانی که این اندیشه در ذهنشان هست، زیر پای مردم له خواهند شد. و ۹ دی نشان داد که اصلاحطلب و اصولگرا نمیشناسد. ۹ دی یک هویت است و همه ایرانیان، در یک قالب و زیر یک پرچم، برای هویت و اعتقادشان به میدان خواهند آمد. من تذکرم را هم درخصوص نکتهای که حالا این ایام بهخاطر اینکه سرما هم در پیش بود و معمولا در ایام ترافیک، یکسری مشکلات بین رانندههای تاکسی و مسافرینش پیش میآید، خواستم امروز این خواهش را بکنم که ما یک مصوبهای داشتیم در، به حساب، لایحه نرخ بهای خدمات ۱۴۰۳، که در آن تأکید کرده بودیم که بحث تاکسی آنلاین یا پرداخت آنلاین باید توسط سازمان تاکسیرانی اجرایی بشود. من آن دو-سه تا تبصره را هم عرض میکنم و بعد درخواستم را عرض میکنم. در تبصره دوم آن میگوید در صورت ایجاد سامانه هوشمند محاسبه و اعلام نرخ کرایه، در ساعات اوج ترافیک ۵۰درصد به نرخ کرایه افزوده میشود. تبصره ۵ میگوید سازمان تاکسیرانی مکلف است ظرف مدت سه ماه از تاریخ ابلاغ این مصوبه، سامانه برخط و یکپارچه مدیریت ارائه خدمات هوشمند مسافر در شهر تهران را ایجاد کند و نرخ کرایه را با لحاظ شاخصهای ترافیکی بهصورت پویا و جهت سیر مراحل تصویب به شورای اسلامی شهر تهران ارائه نماید. همچنین در ماده ۱۶، سازمان تاکسیرانی موظف است تا پایان شهریور ۱۴۰۳، نسبت به راهاندازی سامانه هوشمند محاسبه و اعلام نرخ کرایه به راننده و مسافر و ایجاد امکان پرداخت الکترونیک بر اساس مفاد پانزدهم این مصوبه اقدام نماید. آقای مهندس، دیگر الان هم آن شهریور که، به حساب، پایان تایمی بود که به سازمان داده شده بود گذشته و هم در فصل سرما هستیم و این اختلافات دارد بیشتر میشود. حالا ما خودمان هم کموبیش که، به حساب، در این مسیر خطوط تاکسی قرار میگیریم، خب این هم حرمت رانندههای تاکسی حفظ نمیشود، هم حرمت مسافرین حفظ نمیشود. به نظرم اگر صلاح بدانید، دوستان در سازمان تاکسیرانی بیایند و یک گزارشی از این چند تا تبصره و بندی که در لایحه بودجه بوده ارائه بکنند. و اگر هم کمکی لازم دارند، ما در خدمتشان هستیم.
📌 جناب آقای تشکری هاشمی.
🗣️ سید جعفر تشکری هاشمی | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. صبح همکاران عزیزم بهخیر باشد، انشاءالله. بنده هم نهم دی ماه را، که روز بصیرت و میثاق امت با ولایت است، به همه مردم عزیز ایران تبریک و تهنیت عرض میکنم. و گرامی میداریم این روزی را که در سال ۱۳۸۸ باعث خنثی شدن فتنههای بزرگ در این کشور شد. همینطور پیشاپیش آغاز سال نوی میلادی را به هممیهنان عزیز مسیحی خودم تبریک و تهنیت عرض میکنم. من دو-سه تا تذکر کوتاه دارم که در وقت قانونی عرض میکنم. مسئله اول در مورد نرخ کرایه شبکه اتوبوسرانی و مترو هست. ما در مصوبهای که داشتیم گفتیم اتوبوسرانی میتواند در روزهای تعطیل، برای اینکه سرویس و خدماتش دچار مشکل نشود، با افزایش مبلغ ویژه روزهای تعطیل، خدمات خودش را ارائه بدهد. که این سقف ۵۰درصد افزایش داشت. اما با توجه به اینکه این روزها، روزهای سخت آلودگی هوا را تجربه میکنیم، به استناد همین که دولت این روزها را تعطیل اعلام کرده، شهرداری محترم تهران مبالغ کرایه را بر اساس روزهای تعطیل از مردم دریافت میکند که دقیقا نقض غرض است. یعنی درحالیکه ما میخواهیم در روزهای آلودگی هوا، مردم کمتر از خودروی شخصی استفاده کنند و همه به سمت حملونقل عمومی بیایند تا بتوانیم وضعیت هوا را به یک انشاءالله وضعیت قابل تحملی تبدیلش کنیم، اما افزایش نرخ کرایهها در این روزها باعث در واقع نارضایتی همشهریان عزیزمان شده و بعضا شکایاتی را به ما در این رابطه داشتهاند. من بخشی از این را هم شاید متوجه مصوبه خودمان بدانم، چون ما بدون توضیحات زیادتر فقط گفتهایم «در روزهای تعطیل». اما روزهای تعطیلی که ناشی از آلودگی هوا هست، به نظر میرسد باید از این قاعده مستثنی باشد. چون مردم سر کار میروند؛ کسبه، بازاریان و همینطور شرکتهای خصوصی. اگر حتی ادارات دولتی هم تعطیل باشند، اما اینها فعالیتهایشان ادامه دارد. بنابراین تقاضایم این هست که اگر حتی لازم هست ما در یک طرح دوفوریتی این را اصلاحش کنیم همین امروز و در روزهای آلودگی هوا نهتنها مبلغ بیشتری دریافت نکنیم، بلکه این عدد را هم کاهش بدهیم. موضوع دومی که میخواستم خدمتتان عرض بکنم، خب یک نامگذاری در هفته گذشته که در شورای شهر انجام شد و نام خیابان بیستون که تغییر کرد...
📌 منتفی شد. اصلا بحثش را نفرمایید.
🗣️ سید جعفر تشکری هاشمی | عضو شورا
📌 خواستم خواهش کنم اگر منتفی شده، این اعلام بشود به مردم.
📌 اعلام شد. اعلام شد. منتفی شد.
🗣️ سید جعفر تشکری هاشمی | عضو شورا
📌 بله. خب خداروشکر که اگر اعلام شد. نکته سوم در ارتباط با موضوعی هست که برادر عزیزم، آقای علوی، اشاره فرمودند. خب، سازمان تاکسیرانی این نرمافزار را آماده کرد. اما از آنجا که بایستی روی این بررسی کامل انجام میشد، ما جلسات متعددی را با سازمان تاکسیرانی و همینطور [سازمان] فاوا در ارتباط با نرمافزار تاکسی برخطشان داشتیم. اشکالاتی و معایبی در کار مطرح بود که اینها را، بخش زیادش را، مرتفع کردند. و آخرین جلسهای که ما حدود دو هفته پیش داشتیم، قرار بر این شد که سازمان تاکسیرانی بهصورت آزمایشی این کار را برای سال جاری انجام بدهند و انشاءالله بهطور عملیاتی و کامل در سال آینده به اجرا درآید. باز در آنجا هم یک اشکالی ما در مصوبه داشتیم. گفتهایم در صورت اجرای تاکسی برخط، و در شرایط خاصی که در آن مصوبه داریم، ۵۰درصد نرخ کرایهها افزایش پیدا کند، که هم سازمان تاکسیرانی و هم بررسی که خودمان انجام دادیم، به نظر میرسد اینجا در مصوبه ما، یک کلمه از قلم افتاده است. باید کلمه «تا ۵۰درصد» به کار میبردیم. که [اصلاح] این را هم انشاءالله بهصورت یک طرح دوفوریتی انشاءالله تقدیم خواهیم کرد و اگر دوستان بپذیرند همین امروز میتوانیم اصلاح بکنیم که دریافت کرایهها با برخط شدن، اینطوری نباشد که ۵۰درصد افزایش پیدا کند. «تا ۵۰درصد» بگذاریم که به اقتضای شرایطی که در واقع در تاکسیرانی وجود دارد، ممکن است ۵درصد، ۱۰درصد، یا مقادیر کمتر یا بیشتر باشد. و بنابراین عدد ۵۰ را ثابت نکنیم. آخرین تذکرم که میخواستم عرض کنم در ارتباط با این انتصاباتی است که این روزها باز دومرتبه اوج گرفته در شهرداری تهران. در این آخرین ماههای این دوره مدیریت شهری باز ما شاهد هستیم که تغییر و تحولات گسترده مدیریتی در حال انجام است. و این بیثباتی که در طول این سه سال و نیم گذشته تجربه کردیم، ما امید داشتیم که در این چند ماه آخر، یک آرامش مدیریتی باشد؛ مدیران کارشان را یاد بگیرند و در کاری که مسئولیتش را پذیرفتند، بتوانند بهدرستی کارشان را انجام بدهند. اما متأسفانه همچنان این سریال تغییرات مکرر مدیران بیهدف، شاهدش هستیم که استمرار دارد. امیدوار هستم که شهرداری تهران این ماههای آخر را قدر بدانند و بیشتر به جای جابهجا کردن آدمها، به فکر خدمات به مردم باشند، تا مشکلات حلوفصل بشود.
📌 خیلی ممنون و متشکر. در ارتباط با روزهای تعطیل، مشخص است [که منظور] روزهای تعطیل رسمی است، یعنی روزهای تعطیل رسمی که در تقویم ما گنجانده شده است. حالا [اگر]یک روزی به یک دلیل خاصی تعطیل میشود، آن روزِ تعطیل محسوب نمیشود و این را میتوانیم در مصوبه خودمان اصلاح بکنیم. و کرایه گرفتن اضافه، چه تاکسیها و چه اتوبوس در این تعطیلات، غیر قانونی است و درست نیست. اگر هم اتوبوسرانی گرفته، من خواهش میکنم که قبل از اینکه اصلا حالا بخواهیم بنویسیم و تصویب بکنیم، به ایشان ابلاغ بفرمایید که این معنی ندارد. به تاکسیرانی هم همینطور. ما خدمتشان میگوییم که تاکسیها را دوستان عزیز و تاکسیداران عزیز هم، بدانند که این تعطیلی با آن تعطیلیها، فرق میکند. ما ایام تعطیل رسمی سال را داریم که در مصوبه گذاشتیم. خیلی ممنون.
📌 جناب آقای کاشانی.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. سلام علیکم. من هم روز بصیرت را خدمت همه ملت بزرگ ایران تبریک عرض میکنم. من اول [با] یک تذکر به خودمان شروع میکنم. من دفعه پیش عرض کردم که مردم ۲درصد انرژیها را کم کنند تا ۶درصد صرفهجویی کنیم. امروز به نظرم [بهتر است] به خودم [اول] تذکر بدهم. آقای کاشانی، عُرضهات را ۲درصد بیشتر بکن تا بتوانی آرامش را برای مردم ایجاد کنی. و[به] همه مسئولینی که وظیفه دارند خدمتگزار باشند، ۲درصد عُرضهها بیشتر بشود، ۲درصد فعالیتها بیشتر بشود، ۲درصد برنامهریزیها بیشتر بشود، [تا] ما هم بتوانیم وظیفهمان را انجام بدهیم. همهاش که نمیتوانیم از مردم بخواهیم. خودمان هم باید این عُرضه را بیشتر بکنیم. بعد این ۲درصد را [بهصورت] شعار دربیاوریم: «۲درصد عُرضه بیشتر برای ما مسئولین»، تا بتوانیم آرامش بیشتری برای مردم فراهم بکنیم. من تذکری که میخواستم عرض بکنم را برادر عزیزمان آقای تشکری فرمودند، من هم قسمی از آن را اجاره میکنم. تقریبا، آقای چمران، در یکی-دو ماه اخیر قریب به ۵۰ تا تغییر و تحول [در شهرداری] داشتیم. اگر نگاه کنیم به تاریخ سپریشده شورا، یعنی به ۱۲۴۲ روز و باقیمانده ۲۱۸ روز، و با توجه به ایام مبارک رمضان، با توجه به ایام فروردین، و با توجه به اینکه در اسفند ماه ثبتنام انتخابات شروع میشود، یعنی زمانی نداریم. من نمیدانم الان چه آزمون و خطایی میخواهیم از آدمها بگیریم. آدمی که ۳ سال، ۳ سال و نیم در بالاترین مسند نشسته را، الان به پایینترین مسند میبرید، مثلا انگاری که یک بدهکاری داریم. یا این آدم توانا بوده، بلد بوده، انجام داده، خوب انجام داده، خب حفظش میکنیم. اگر به هر دلیلی توانایی انجام نداشته که نمیخواهیم نان قرض بدهیم. [میگویند] حالا در این مجموعه باشد و با ما کار بکند. خدا شاهد است، بعضی وقتها زنگ میزنم از دفتر میپرسم ببین آن آدم قبلی هنوز هست یا نیست. شاید برای شما هم پیش آمده باشد. میگویم بپرس من میخواهم با شهردار صحبت کنم. میگویند آن آدم عوض شد، این آمد. این معاون رفت، آن معاون آمد. شاید برای من است. بقیه شاید ارتباطشان بیشتر باشد. بعد هم فکر میکنم که یک چیزیش ... . ما برای بچهها که در مدرسه جشن میگرفتیم، مثلا مجری ۶ تا صندلی میگذاشت، ۷ تا بچه میآمدند و دورش میچرخیدند. هر کسی روی صندلی نشست، نشست. آنی هم که بالا میماند، یک حکم مشاور دستش میدهیم، میگوییم آقا شما هم برو مشاور بشو. خواهش میکنم! ما دیگر زمانی نداریم. هی به مردم بگوییم ما خیلی خوبیم. «خیلی خوب» یعنی حداقل اینکه ثبات مدیریتی [داشته باشیم]. ۵۰ نفر در عرض کمتر از دو ماه عوض شدهاند. خب، خواهشم این است که این تغییرات را مثل همان پنلی که اول تشکیل شد و تشکیلات آمد و آقای چی آمد و آقای چی آمد، گفتند ما وزارت نفت را گزینش کردیم، مدیران فلان جا را گزینش کردیم، خب ته گزینش مدیرانی را که انجام دادید، خب حالا باید انجام بدهید دیگر. آنها بیایند توضیح بدهند. جوابگو باشند. و زمان نداریم و ما هی داریم به مردم قول، وعده، وعید میدهیم. خواهش میکنم یک روز تصمیمگیری کنیم. چون ما حکم سالانه دادیم و به همه هم گفتیم سر سال حکم ممکن است تغییر کند. اگر واقعا سال حکمشان شده و تغییر میخواهد بکند، قبل از این انتخابات اتفاق بیافتد. یکدفعه میبینید لیست پانزدهنفره و بیستنفره میآید. حسین رفت، حسن آمد. حسن رفت، حسین آمد. خواهش میکنم که زمان را داریم ما از دست میدهیم. چشم شوراهای شهر به مدیریت شهری است و مجموع مدیریت شهری و شورای شهر هستند که باید جوابگوی مردم باشند و این بیثباتی در مدیریت باعث میشود نتوانیم برنامههای خودمان درست انجام بدهیم. متشکرم.
📌 جناب آقای اقراریان.
📌 بسم الله الرحمان الرحیم. عرض سلام و ادب و احترام و صبح بهخیرخدمت همه عزیزان. من هم حماسه نهم دی را، روز بصیرت و میثاق با ولایت را، همچنین آغاز سال نو مسیحی را تبریک عرض میکنم. و از این فرصت استفاده میکنم و این موضوع را متذکر میشوم که ایران عزیز ما کشوری است با تنوع گوناگون، متشکل از قومیتهای مختلف و ما باید این فرصتها را مغتنم بشماریم برای همدلی و همکاری بیش از پیش. قبلا هم این فرمول را متذکر شدم و آن فرمول این هست که کشور امروز نیازمند به گفتوگو است. و گفتوگوها باید اعتمادساز باشد. و اعتمادسازی باید منتج به همکاری بشود. همین مثالی که برای ۲ درجه کمتر همکاران ما اشاره کردند، یکی از این موارد و موضوعات هست. خب، ما شاهد این هستیم که این روزها قیمت ارز خارجی بهصورت افسار گسیخته افزایش دارد پیدا میکند. ممکن است این سؤال به وجود بیاد که ارتباط این مسئله با شورای اسلامی شهر تهران چیست؟ ارتباط این مسئله با شورای اسلامی شهر تهران این است که با بالا رفتن قیمت ارز و با افزایش تورم، سفره خدمترسانی ما به شهروندان عزیزمان کوچکتر خواهد شد. یعنی ممکن است که ما درآمد بیشتری داشته باشیم، اما خدمت کمتری را با این درآمد ارائه خواهیم کرد. چون بخشی از هزینههای اداره شهر، متأثر از هزینههای ارزی هست. برخی از خریدهای ما متأثر از فضای ارزی هست. خب، این باعث سلب اعتماد میشود. یعنی اگر ما میخواهیم گفتوگوهامان با مردم منتج به همکاری باشد، باید حتما اعتمادسازی صورت بگیرد. من درخواستم و خواهشم این هست که امروز به مسئله تورم بهصورت جدی نگاه بشود. یک عارضهای در اقتصاد ایران به نام تورم وجود دارد، از دهه ۵۰ شمسی (از دهه ۷۰ میلادی) یعنی قبل از پیروزی انقلاب درگیر مسئله تورم بودهایم، و با گذشت ۴۵ سال هنوز این مسئله در کشور حل نشده است. باید فکر اساسی برای این موضوع کرد. این نشاندهنده این هست که مجموعه اقتصادی کشور بیمار است و این مجموعه بیمار حتما باید برایش یک کار فوری بشود. امیدواریم رئیسجمهور محترم زودتر این مریض را به اتاق عمل ببرد و شاید این بار با یک جراحی مناسب شاهد این باشیم که پزشکِ سیاست ایران، آقای دکتر پزشکیان، تدبیری برای این موضوع بکند. نکته پایانی که من میخواهم اشاره بکنم مربوط به آلودگی هوای تهران هست. خب دیشب بارندگی را شاهد بودیم. هوا امروز خوب شد. نباید فراموش بکنیم که احتمالا دوباره در چند روز آینده ما شاهد آلودگی هوا خواهیم بود و این چرخه معیوب تکرار خواهد شد. اگر که موضوع آلودگی هوای تهران بخواهد به یک سرانجامی برسد، حتما باید از تجربه دیگر کشورها استفاده کرد. من اینجا قبلا متذکر شده بودم، [الان] وارد یک مصداق میشوم. قبلا عرض کرده بودم که شمارهگذاری خودرو در تهران امروز باید یک ساماندهی بشود و یک حد یقفی برای آن مشخص بشود. تجربه بعضی از کشورها هست که شمارهگذاری خودرو در آنها محدودیت دارد و خودروهایی که پلاک مربوط به آن شهر نیستند، محدودیت تردد دارند. و برای خودروهایی که خودروهای پاک هستند، تسهیلات ویژهای در نظر گرفته میشود. من خواهشم این است که رؤسای محترم قوا در جلسهای که دارند به موضوع تهران بپردازند. امروز مسئله تهران تبدیل به یک بحران و یا بهعبارتی تبدیل به یک ابرچالش شده است. این ابر چالش نیاز به مداخله حوزه حکمرانی دارد. با این الگوی حکمرانی که امروز ما در کشور مشاهده میکنیم که یک کار مثل آلودگی هوا ۱۰۰ تا صاحب دارد... تو نمیتوانی یک کار را با ۱۰۰ تا صاحب به نتیجه برسانی. این کار میشود کار بیصاحب. آلودگی هوای تهران امروز بیصاحب است. و باید برای این موضوع یک صاحب پیدا کرد. اینکه آمدیم در قانون این مسئله را بین دستگاههای مختلف تقسیم کردیم، بعد اختیار هم دارند یا ندارند، پول هم دارند یا ندارند و [مسئله] بلاتکلیف است، پیامد آن میشود این وضعیت آلودگی که امروز ما مشاهده میکنیم. امیدواریم که نمایندگان محترم مجلس، دستگاه قضایی، و دولت محترم، در کنار آنها ما هم بهعنوان مجموعه مدیریت شهری، دست به دست هم بدهیم و برای تهران کار ویژهای را انجام بدهیم. بهنوبه خودم، برداشتم و باورم این هست که شورای اسلامی شهر تهران و شهرداری آمادگی کمک، همکاری، همراهی، همدلی برای حل مسئله آلودگی هوا تهران را دارد. ببینید، ما دستمان را به سمت دولت، به سمت مجلس، به سمت قوه قضائیه، دراز کردیم. خواهشم این است که مسئله آلودگی هوای تهران را بدون عینکهای مختلف گروهی و جریانی نگاه کنید و همه بیاییم پای کار، برای اینکه فرزندان ما امروز در این تهران آلوده دارند نفس میکشند و پیامدهای آن در سالهای آینده مشخص خواهد شد. و پیامدهای زیانباری خواهد بود. متشکرم.
📌 خیلی ممنون و متشکر. من اضافه بکنم که با تأیید آنچه را که آقای اقراریان بیان فرمودند، در این زمینه یک حرکت هم ما باید بکنیم و فقط منتظر نباشیم که دیگران بکنند. من دیشب بود از جناب آقای تشکری هاشمی خواهش کردم... چون یادم هست که آقای وحیدی که وزیر کشور بودند، ۲ سال یا ۳ سال متوالی، -من ۲ سالش را الان قطع و یقین یادم هست- جلسهای گذاشتند و در آن جلسه، همین قانون رفع آلودگی هوا و هوای پاک را مطرح کردند، یکایک مسئولیتهای سازمانها را و وزارتخانهها را مطرح کردند و خواندند و سؤال میکردند خب چه کردید، و گزارش میدادند. یک جلسه طولانی، فکر میکنم ۳ ساعت طول کشید تا توضیح دادند که خب خیلیها کارشان را انجام داده بودند، بعضیها نداده بودند و زمان خواستند، زمان به ایشان داده شد. من پیشنهاد کردم که این کار را ما انجام بدهیم الان. درست است که ... یا به وزارت کشور پیشنهاد کنیم یا حداقل خودمان [این کار را انجام دهیم]. اگر هم فرصت اینکه اینجا درخواست بکنیم نیست، میتوانیم بهصورت نامهنگاری دعوت بکنیم و بخواهیم که مثلا وزارت فلان [گزارش دهد که] برای هوای پاک چه کرده است. [درخواست کنیم که] گزارش [اقدامات] تابهحال را بدهد. شهرداری خودش چه کرده است؟ گزارشش را ارائه بدهد. خب این گزارشات را حداقلش این است که برای مردم و برای دستگاه قضایی که پیگیری میکند، میتوانیم ارائه بدهیم. من خواهشم این است که این کار را... حالا شاید فقط وظیفه کمیسیون عمران و حمل ونقل هم نباشد؛ حتما کمیسیون فرهنگی و کمیسیون سلامت هم در این زمینه مؤثر است. اگر میشود با هم بنشینیم و این برنامه را دنبال بکنیم و به یک جایی انشاءالله برسیم. حالا یک مسئله دیگر هم در مورد صحبتهای آقای اقراریان که گفتند، من به خاطرم آمد علاوهبر بحث آلودگی هوا، که اجازه بدهید بعد خدمتتان عرض میکنم. بفرمایید.
📌 جناب آقای پیرهادی.
🗣️ مهدی پیرهادی | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. بنده هم حماسه ۹ دی را و روز بصیرت و میثاق با ولایت را تبریک عرض میکنم. انشاءالله که همه عزیزان و همه ما بتوانیم به وظایف خودمان بهدرستی عمل کنیم. تبریک عرض میکنم ولادت حضرت عیسی مسیح را و اشارهای میکنم به یکی از بیانات مقام معظم رهبری، گزیدهای از بیانات ایشان را که ایشان فرمودند «اگر حضرت عیسی مسیح (علیه السلام) امروز در میان ما میبود، لحظهای را برای مبارزه با سردمداران ظلم و استکبار جهانی از دست نمیداد. و گرسنگی و سرگردانی میلیاردها انسانی را که به وسیله قدرتهای بزرگ، استثمار و به جنگ و فساد و ستیزهجویی سوق داده میشوند، تحمل نمیکرد.» واقعا اگر حضرت مسیح الان در بین مردم بود، حتما در بین مردم مظلوم غزه، به کمک آنها میرفت، و حتما به کمک مسیحیان لبنان میرفت و نمیگذاشت این همه خونخواری و جنایت علیه مردم غزه و مردم لبنان و سایر قسمتهای دیگر در دنیا صورت بگیرد. تذکر بنده درخصوص باغاتی هست، جناب آقای مهندس چمران، که تعدادی از باغاتی توسط شهرداری تهران خریداری شده است.، اما در چندین ماه گذشته تبدیل آنها به بوستان متأسفانه، با یک کندی دارد صورت میگیرد. علیرغم این که حالا تعداد تقریبا بیست و خردهای باغ خریداری و به بوستان تبدیل شده، اما چند بوستان هم در مناطق جنوبی [تهران] خریداری شده و متأسفانه علیرغم پیگیری مختلفی که بنده هم انجام دادم، هنوز به بوستان تبدیل نشده است. من خواهشی که دارم این است که حتما همکاران ما این موضوع را پیگیری بکنند که این بوستانهایی که در مناطق جنوبی الان تملک شده، چندین ماه است و بعضیهایش به حدود یک سال میرسد و جای تعجب دارد که چرا برخی از این آقایان پیگیری نکردند و پیگیری نمیکنند که زودتر اینها به بوستان تبدیل بشود که در اختیار مردم قرار بگیرد. من خودم بهشانهم زنگ زدم، تذکر هم دادم، اما به دلایل مختلف، که حالا یکی از دلایل قطعا سستی و بیحالی بوده، اقدام به ایجاد باغ و بوستان نشده است که این بوستانها در اختیار مردم قرار بگیرد. متشکرم. یک نکتهای هم آقای اقراریان فرمودند، من این را هم اشاره بکنم درخصوص آلودگی هوا. -چون در این موضوع خب زیاد بنده پیگیری کردم موضوع آلودگی هوا را- ببینید، پارسال هم اگر خاطرتان باشد، مستندش در دفتر من هم هست، دیوان محاسبات درخصوص آلودگی هوا، از این ۲۳ دستگاه و ترک فعلهایی که شده، [و] میزان درصدی که کار شده، [و بهطور کلی] اقداماتی که صورت گرفته، گزارش بسیار دقیقی را انجام داده است. خب اینها مشخص است. و عموما هم خب عملکرد ضعیف بوده است. دستگاه قضایی هم یک گزارشی را آماده کرده است؛ من با معاون دادستان هم در اینخصوص جلسه داشتم -هم [با] معاون دادستان تهران [و] هم [با] معاون دادستان کل کشور- خب آنها هم گزارش خیلی خوبی را آماده کردند. گزارش را به دستگاههای قضایی، به ریاست محترم قوه قضائیه ارسال کردند. خدمت شما عرض کنم که درخصوص آلودگی هوا، کمیسیون اصل ۹۰ مجلس هم اقدامات خوبی را انجام داد و پیگیریهای خوبی را انجام دادند. اما همه این عزیزان گزارشهایی را گرفتند، اقداماتی را هم به قول معروف صورت دادند، اما عملا، در عمل اقدام خاصی انجام نشده است. حالا اگر میخواهید ما هم فقط صرفا گزارش بگیریم از اینها، که من فکر میکنم حداقل سه جایی که دقیق گزارش گرفتند را من خدمت شما عرض کردم... من یک پیشنهاد دارم و یک خواهش از رؤسای سه قوه. من فکر میکنم با توجه به اینکه هزاران نفر از مردم دارد جانشان از دست میرود -چون وزارت بهداشت اعلام کرده حداقل ۲۰ هزار نفردر کشور سالانه دچار مرگ زودرس میشوند، که حالا سکته هست، ایست قلبی هست، موضوعات دیگر هست، بر اثر بیماری اتفاق میافتد. نسل آینده هم، فرزندان ما فرزندان بیمار میشوند عملا بهخاطر این وضع آلودگی هوا و اتفاقاتی که برای مردم دارد میافتد- من پیشنهادم این استکه رؤسای سه قوه یک جلسه با موضوع آلودگی هوا بگذارند و نتایجش را هم به مردم اعلام کنند که آقا، ما، رؤسای سه قوه، یک جلسهای را گذاشتیم و این تصمیمات را در حوزه آلودگی هوا گرفتیم. من خواهشم این است از رؤسای سه قوه، التماس میکنم به رؤسای سه قوه که این جلسه را بگذارند. متشکرم.
📌 خیلی ممنون و متشکر. خب، اجازه بدهید دستور اول جلسه بفرمایید.
۴. ارائه گزارش توسط جناب آقای محمدامین توکلیزاده، معاون محترم امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، درخصوص برنامهها و اقدامات انجامشده در سازمان خدمات و مشارکتهای اجتماعی
📌 ارائه گزارش توسط جناب آقای محمدامین توکلیزاده، معاون محترم امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، درخصوص برنامهها و اقدامات انجامشده در سازمان خدمات و مشارکتهای اجتماعی. جناب آقای توکلیزاده، بفرمایید.
🗣️ محمدامین توکلیزاده | معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری
📌 أعوذ بالله من الشیطان الرجیم. بسم الله الرحمن الرحیم. أفوّض أمری إلی الله. یا رحمن یا رحیم. بنده هم به نوبه خودم یوم الله نهم دی ماه، روز بصیرت و میثاق با ولایت و روزی که مردم ما از خواص پیشی گرفتند، را تبریک عرض میکنم؛ روزی که انقلاب روشنگری و آگاهی در مقابل دروغ و فریب ایستادگی کرد و پیروز شد. و همچنین ایام سال نوی مسیحی را خدمت هموطنان مسیحیمان و شهروندان مسیحی شهر تهران تبریک عرض میکنم، هرچند این روزها زادگاه حضرت عیسی بن مریم جولانگاه ستمگران و سفاکانی شده که حتما دل این پیامبر عظیمالشأن را هم به درد آورده است. اول، در مورد این کلیپ یک خواهشی کنم -چون عزیزان رسانهمان هم در جلسه هستند- این کلیپ ویژه این جلسه است. یعنی ما نرسیدیم یک کلیپ جدید تولید کنیم. لذا تصاویر مددجویان پخش شده است. اگر خواهش ما را بپذیرید، این کلیپ جایی منتشر نشود، چون اقتضای جلسه داخلی هست و حرمت و عزت مددجویان عزیزمان حفظ بشود. این خواهش من از عزیزان رسانه است. و تشکر میکنم از جناب آقای مهندس چمران و هیئترئیسه شورا و اعضای محترم شورا که این فرصت را در اختیار ما گذاشتند که خدمت برسیم [...] و بخشی از خدمات قرارگاه اجتماعی را، که نقش برجستهای خود شورای شهر و کمیسیون فرهنگ اجتماعی در شکلگیری آن و حمایت و پشتیبانی از آن داشته، را امروز بتوانیم خدمتتان ارائه بدهیم. «مهمترین مسئله کشورْ آسیبهای اجتماعی است.» این جمله، جمله قطعی رهبر معظم انقلاب است. نگفتند «از مهمترین»، گفتند «مهمترین موضوع کشور». خاطر شریف اعضای محترم شورای شهر میآید که رهبر انقلاب ۶ جلسه شخصا تشکیل دادند در اوایل دولت آقای روحانی. ۶ جلسه در واقع خودشان تشکیل دادند؛ جلسات چندساعته، جلساتی که تأثّر و تذکّرات جدی رهبر انقلاب را به همه دستگاهها در پی داشت. موضوع هم حول محور پنج آسیب بود. یکی از آنها معتادان متجاهر بود، یکی دیگر مهاجرت و حاشیهنشینی بود، یکی دیگر موضوع طلاق بود، و [یکی از آنها] مفاسد اخلاقی بود و [دیگری] مناطق قرمز و بحرانی. بعد از آن، جلسات قرارگاه اجتماعی کشور شکل گرفت و اقداماتی در کشور صورت گرفت. در خود شهرداری تهران، در زمان آقای قالیباف، اقدامات خوبی صورت گرفت؛ زیرساختهایی فراهم شد و قدمهایی در راستای آسیبهای اجتماعی برداشته شد. ولی خب بعد از آن یک مدتی رها شد. روزهای اولی که ما، مجموعه مدیریت شهری، و شما، عزیزان در شورای شهر، خدمت شهروندان عزیز تهرانی رسیدیم، عدد ۱۰ هزارتایی معتادان متجاهر در زمانی که رهبر انقلاب تذکر داده بودند، به ۲۵ هزار تا تقریبا رسیده بود. بهخاطر همین عدم استمرار، در واقع آن اتفاقاتی که رخ داده بود و رها شدن موضوع بود... در تهران، فرمایش شما درسته، در تهران أعظم. خب این نشان میداد که ما از یک نقطه در واقع مشکل، به یک نقطه بحران رسیدیم در حوزه آسیبهای اجتماعی در تهران. خاطرتان میآید تصاویری را که بعضی از دلسوزان عرصه هنر و و رسانه در فضای مجازی منتشر میکردند از تجمعات سنگین شوش و هرندی و اوراقچیها و خلازیر و خاک سفید و جاهای مختلف که دیگر از پاتوق گذشته بود. یک تجمعات در واقع گستردهای بود که حالا چادر بود در آن، همه کنار هم، و دیگر واهمهای هم نداشتند و خیلی عادی شده بود این موضوع. خب این موضوعی بود که موانعی هم در راه خودش داشت. یعنی اگر ارادهای هم شکل میگرفت، باید اول آن موانع را برطرف میکرد. البته مقدمه این اراده یک رویکرد بود. یک رویکردی بود که باید تغییر پیدا میکرد. اینکه ما با این نگاه به آسیب اجتماعی نگاه کنیم که بخشی از توسعه و مدرنیته حتما عوارضی دارد و باید آن را پذیرفت، =و در راستای توسعه یک بخشی از جامعه تحت فشار قرار میگیرد و دچار آسیب میشود -مثل موضوع بیخانمانها که در بعضی از کشورها دیگر آن را پذیرفتهاند و میگویند این بخشی از توسعه است دیگر- فشار توسعه یک بخشهایی از جامعه را تحتتأثیر قرار میدهد، این یک رویکرد است. یک رویکرد هم مسئولیتپذیرانه است که ما نسبت به اینها [افراد دچار آسیب] مسئولیت داریم و اینها را از حوزه حقوق شهروندیشان خارج نمیکنیم، و برای آنها تدارک میبینیم و فکر میکنیم و تدبیر میکنیم. این رویکرد دوم را ما انتخاب کردیم. البته سرآمد این رویکرد، همان شهرِ انسانمحور است؛ برنامهریزی شهری براساس شهروند و انسان. شهر را برای انسانها باید ساخت و خدماتش را برای آنها باید تدارک دید. و إلّا مزیت ما نسبت به کشورهای دیگر که توسعه و تعریف دیگری دارند، حتما چیز دیگری خواهد بود. به حمد خدا، این تفاوت نگاه و رویکرد در مدیریت شهری و در مجموعه عزیزان شورای شهر و شهرداری وجود داشت و از همان سرآغاز کار، این همت شکل گرفت که ما برویم موانع را برطرف کنیم. یاد کنم از رئیسجمهور شهیدمان، حضرت آیتالله رئیسی، که قرارگاه اجتماعی کشور را تشکیل دادند در همان ابتدا، و درو واقع جزء اولین جلسات رئیسجمهور شهید، همین جلسه قرارگاه اجتماعی بود. یک تقسیم کار ملی را در واقع تدارک دیدند و برای شهرداری تهران هم تدارکِ ۵ هزار تخت در حوزه ماده ۱۶ را تکلیف کردند. خب دستگاههای دیگر هم موظف شدند. ما هم موظف شدیم. پیرو آن، جلساتی در استانداری تهران شکل گرفت. باز یک تقسیم کاری در خود سطح شهر تهران شکل گرفت. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که هیچکدام از دستگاهها به تنهایی نمیتوانیم این معضل را برطرف کنیم و نیاز هست که همه کنار هم قرار بگیریم. جناب آقای مهندس چمران، خاطر شریفتان میآید، عزیزان شورای شهر، ما در موضوع کرونا هم به همین مشکل برخوردیم. خاطرتان بیاید آن روزهای سخت کرونا که شهر تعطیل بود و امکان فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی و تجمعات و حضور مردم از بین رفته بود، باز با همین نگاه قرارگاهی و همدلی و همافزایی، شدنی شد که بتوانیم از این بحران عبور کنیم. در همین مجموعه شهرداری تهران از فرهنگسرا و ورزشگاه و همه مجموعهها در اختیار واکسیناسیون قرار گرفتند و توانستیم بر آن فائق بیاییم. من فقط خاطرم میآید آقای مهندس، این را نباید فراموش کنیم این نگاه انسانی را در مدیریت شهری و تدابیر شورای شهر و شهرداری. ما بیش از ۶۰ هزار اتباع را در شهر تهران واکسیناسیون کردیم. در روزهایی که روی واکسن در دنیا منازعه بود و از هم واکسن میدزدیدند، در پایتخت جمهوری اسلامی ایران، شهرداری تهران۶۰ هزار تبعه غیر ایرانی را واکسیناسیون کرد. خب از همان الگو گرفتیم. قرارگاه اجتماعی شهر تهران شکل گرفت. ۱۴ دستگاه عضو این قرارگاه شدند. نزدیک به ۳۸ جلسه، هر یکشنبه، ۶ صبح، با ریاست خود آقای دکتر زاکانی و حضور مسئولین این دستگاهها در بالاترین رده، جلسات شروع شد که قریب به ۳۸۰ مصوبه داشت. ما باید موانعی را که عرض کردم برطرف میکردیم. مهمترین مانع موضوع زیرساخت بود. موضوع ماده ۱۶ تا حالا در مدیریت شهری مد نظر نبود. ما تا حالا کاری که انجام میدادیم، [در] حوزه گرمخانهها و بیخانمانها و موضوعات این چنینی بود. موضوع ماده ۱۶ در واقع یک ضوابط قوه قضائیه داشت، یک ضوابط علوم پزشکی داشت، که باید ایجاد میشد. برای اولین بار پا در ایجاد مراکز ماده ۱۶ گذاشتیم. و از ۱۱ مرکز یاورشهر ماده ۱۶ در شهر تهران به استعداد ۷۸۰۰ تخت ایجاد شد. خب ما وظیفهمان ۵۰۰۰ تخت بود. اما از آن فراتر رفتیم چون نیاز شهر بیش از این بود و میدیدیم که اگر بخواهیم به نتیجه برسیم، باید بیش از این شانه زیر بار بدهیم. موضوع بعدی عدم پذیرشیها بود. همیشه وقتی طرحهای ساماندهی در شهر تهران برگزار میشد و عزیزان این دستگاهها برای کاهش آسیب وارد میدان میشدند، باز میدیدیم تعدادی از آسیبدیدگان و مددجویان کف خیابانها همچنان هستند. سؤال که میکردیم، میگفتند مرکز تخصصی برای پذیرش این عزیزان وجود ندارد و امکان پذیرش اینها در مراکز عمومی وجود ندارد. از همین تصاویری که کمی هم شاید شما را آزرده کرد، عزیزانی که زخم باز دارند، خب اینها باید حتما یک مرکز تخصصی داشته باشند. هپاتیت و ایدز و بیماریهای واگیردار دارند. بیماریهای روحی و روانی و اعصاب دارند. بیماریهای مختلف دارند. معلولیت دارند. آلزایمر دارند. بیماریهای مختلف. اینها قابل جذب در مراکز عمومی نیستند و نیاز به تخصصهای مددکاری ویژه دارند. نیاز به مراکز ویژه دارند. اینها ماده ۱۶ هستند، آقای مهندس. اما باید مرکز تخصصی ماده ۱۶ برایشان ایجاد بشود. بقیه [ماده] شانزدهیها عمومی هستند. همچنین برای صغر سنی و کبر سنی هم همینطور. ما باز هم نیاز داشتیم که مراکز تخصصی صغر سنی (زیر ۱۶ سال) و کبر سنی (بالای ۶۵ سال) داشته باشیم. خب، به همت عزیزان ما در سازمان خدمات اجتماعی، شروع شد مراکز تخصصی را ایجاد کنیم. از عزیزانمان در بهزیستی، از عزیزانمان در علوم پزشکی، از عزیزانمان در سازمان زندانها و قوه قضائیه کمک گرفتیم، از تجارب گذشته استفاده کردیم. جلسات تخصصی بین رؤسای مراکز موجود و بین مددکاران و کارشناسان قدیمی مجموعهها گذاشتیم. و رسیدیم به یک مراکز تخصصی که امروز جزء ثروتهای این شهر است که میتواند براساس آن برنامهریزی کند. و مراکز جامعی را ایجاد کردیم که ما هیچ منع پذیرشیای امروز نداریم. یکی از افتخارات این دوره مدیریت شهری این است که در تهران دیگر چیزی تحت عنوان منع پذیرش ما نداریم. همه دایرههای در واقع آسیب را میتوانیم در یک مرکز تخصصی برایش مددکار تخصصی خودش و فرایند درمانی خودش را پیشبینی کنیم و براساس آن جلو برویم. اصلاح فرایندها مرحله بعدی بود. حتما عزیزان، بهویژه سرکار خانم شمس احسان که در این حوزه بیش از بنده کار کردند، میدانند که میزان خروج از چرخه درمان [ما] خیلی پایین است. یعنی بعضاً ۳درصد و ۴ درصد. و این دچار مشکل میکرد. همه میگفتند ارزش ندارد شما بخواهید این فرایند سنگین را طی کنید. افزایش میزان خروجی و خارج کردن مددجو از چرخه آسیب، یکی از هدفهایی بود که با ۹ مرحله فرایندهای جدید، امروز ما میتوانیم بگوییم بالای ۲۰درصد [خروج از چرخه درمان] داریم در بعضی از مراکز ما. البته فراتر هم داریم؛ در بعضی از مراکز بالای ۴۰درصد هم داریم. ولی آن مرکزها معمولا میانه در واقع آسیب را برداشتهاند. یعنی از لحاظ سنی هم جوان را انتخاب کردند و هم بیماری ندارد و هم قابلیت بازگشتش بیشتر است. ولی خب ما در شهرداری این تفکیک را قائل نشدیم. آن چیزی که در کل شهر بود را وظیفه خودمان میدانیم در واقع که به مرکز انتقال بدهیم. لذا شاید [در مقایسه با] بعضی از مراکز که در واقع گزینشی عمل میکنند نسبت به آسیبدیده، میزان خروجی ما کمتر باشد، ولی اثرگذاری آن حتما بیشتر است. این اتفاق افتاد در قرارگاه اجتماعی. من این عرضم را بگویم در مورد قرارگاه اجتماعی. ما سه ضلع را پوشش دادیم. البته خب، ما در مجموعه معاونت فرهنگی و اجتماعی، اگر مجالی باشد، بعدا بیایم قرارگاههای دیگر را هم بگویم [چون] این [سیستم] قرارگاه در موضوعات دیگر هم هی تکرار شد. آقای مهندس، یک ضلع خود شهرداری است. امکانی که در خود شهرداری وجود دارد، بسیار وسیع است و متنوع،. و اگر کنار هم قرار نگیرد نمیتواند خدمت بایستهای انجام بدهد. ما امسال، روز ۱۵ فروردین، ۷۰۰ مدیر شهرداری کنار هم در فرهنگسرای بهمن جمع شدیم -هنوز خیلیها در مرخصی بودند و هنوز تعطیلاتشان را داشتند میگذراندند.-یک فرایند جدیدی را برای چند تا آسیب در شهر تهران شروع کردیم. همه شهرداران مناطق ما، رؤسای سازمانهای مختلف ما، شهرداران نواحی ما، دست به دست هم دادند که بتوانیم چند تا آسیب را در واقع از روز اولِ کاریِ سال، تحت پوشش قرار بدهیم. پس شهرداری خودش در درون خودش باید منسجم میشد. یعنی عزیزان معاونت خدمات شهری، معاونت فرهنگی و اجتماعی، سازمان خدمات و مشارکتهای اجتماعی، سازمان پسماند، سازمانها و شرکتهای مختلف، همه باید کنار هم قرار میگرفتیم که بتوانیم این فرایند را طی کنیم. دوم، زنجیره نهادهایی که در بیرون [از مجموعه شهرداری] در واقع در این کاهش آسیب مؤثر بودند، که واقعا من از تکتک این دستگاهها تشکر میکنم. [در واقع] این گزارشی که عرض میکنم، آقای مهندس، گزارش ما نیست، [بلکه] گزارش این قرارگاه است و گزارش این عزیزانی است که در این قرارگاه زحمت کشیدهاند. [در واقع] هر کدام از حلقههای این زنجیره را که بردارید، [انجام کار] امکانپذیر نیست؛ شما بدون حکم قضایی نمیتوانید وارد میدان بشوید، بدون ضابط قضایی نمیتوانید مددجو را از کف خیابان جذب کنید، بدون پروتکل پزشکی و دستورالعمل پزشکی نمیتوانید فرایند درمان را آغاز کنید، بدون غربالگری سازمان بهزیستی نمیتوانید وارد مراحل بعدی بشوید. لذا هر کدام از این ۱۴ دستگاهْ حلقهای از این زنجیره بزرگ را شکل میدادند. به حمد خدا همهشان پای کار بودند؛ از پلیس عزیز، از قوه قضائیه، از سازمان بهزیستی، از علوم پزشکی، از استانداری و فرمانداری، از سپاه و بسیج، از مجموعه کمیته امداد، از مجموعه ادارهکل مهاجرین، همه اینها آمدند و کنار هم قرار گرفتند و هر کدام مسئولیت خودش را پذیرفت. ما قریب به ۳۸۰ مصوبه را تا ۸۰درصد عملیاتی کردیم. این [کار] بدون همت این جمع شدنی نبود. البته یک بخشی از قرارگاه بعد از این یک فرایند دیگری پیدا کرد که عرض میکنم. بعد از اینکه در واقع توانایی قرارگاه اجتماعی شهر تهران اثبات شد و بهعنوان یک الگو ازش در بسیاری از کلانشهرها یاد شد و در بسیاری از جلسات دعوت کردند که ما برویم و بگوییم این فرایند به چه شکل جلو رفت، خب این موضوع مورد اعتماد رئیسجمهور قرار گرفت. حضرت آیتالله رئیسی (رحمت الله علیه) اصل ۱۲۷ را اجرایی کردند و اختیارات هیئت دولت را تفویض کردند به شهردار تهران در حوزه آسیبهای اجتماعی و به حمد خدا این اعتماد هم تداوم پیدا کرد و جناب آقای پزشکیان هم همچنان در واقع این اختیارات را در اختیار شهردار تهران گذاشتند. و همچنان ما براساس آن اصل ۱۲۷، مرکز رصد و پایش را، که جناب آقای رحمانی زحمت آن را میکشند و در جلسه حضور دارند، ایجاد کردیم و ۱۸ جلسه براساس اصل ۱۲۷ شکل گرفت. در آنجا دیگر ابلاغیههای مرکز رصد و پایش، در واقع مصوبه هیئت دولت تلقی میشود و در واقع حکمِقانون داخلی را برای مجموعه دستگاههای اجرایی دارد. خب، این هم یک ضلع دیگر بود. یعنی نهادها یک ضلع، خود شهرداری یک ضلع، یک نهاد مهمتر و مجموعه مهمتر و ضلع اساسی، خود مردم، NGOها، گروههای جهادی،. سمنها و داوطلبانی بودند که در این عرصه به ما کمک میکردند. این هم به حمد خدا با یک استقبالی مواجه شد. خب، شاید قبل از این، دایره کسانی که در حوزه آسیب وارد میشدند، محدودتر بود. ولی امروز [این] موضوع دغدغه بسیاری از گروههای جهادی و جریانهای انقلابی قرار گرفته و دارند در حوزه آسیب مشارکت میکنند و کمک میکنند که این فرایند جلو برود. عرض من این است که ما توانستیم این مثلث را در همه قرارگاهها شکل بدهیم. و برکت این همافزایی [این] شد که ما یک جایی مثل روددره فرحزاد را -[اینجا را] بهعنوان مشت نمونه خروار عرض میکنم- روددره فرحزاد ۱۲۰۰ معتادِ ساکن داشت، رسوبی داشت. و سالها بود که بهعنوان منطقه قرمز، منطقه بحرانی ازش یاد میشد. مناطق بحرانی زیستبوم آسیب است، یعنی چندین آسیب کنار هم قرار گرفته است. اگر یک منطقه بحرانی را ما بشکافیم، در آن میبینیم موضوع سرقت و فروش اموال مسروقه و بحثِ در واقع فساد اخلاقی و بحث اعتیاد و بحث سلاح و بحث همه اینها جمع میشود در یک منطقه، تا یک منطقه را به منطقه قرمز تبدیل کند. دره فرحزاد از جمله این مناطق بود. یک دره ۵۴ هکتاری، ۱۲۰۰ معتاد ساکن تقریبا و آلونکهای متعدد، پلاک قرمزهای متعدد و یک محیطی که میتوانست در اختیار مردم باشد برای تفریح و گردشگری و فراغتشان، تبدیل شده بود به یک منطقه آسیبی که خانوادهها بههیچوجه در آن نمیتوانستند حاضر بشوند. باز هم این از آن نکاتی است که بعد به آن اشاره خواهم کرد که قبلا هم در روددره فرحزاد زحماتی کشیده شده بود، ولی چون منقطع شده بود، دوباره برگشته بود به آسیبهای گذشته. و الان هم ما با این مخاطره مواجه هستیم. اگر [اقدامات انجامشده در] هر کدام از این مناطق قرمز استمرار پیدا نکند، میتواند برگردد به دوره گذشتهاش. خب، ما آنجا شاهد این بودیم که پلاک قرمز داشتیم. موضوع ضایعاتیهاو فروش ضایعات را داشتیم. یکی-دو بار به شهردارانِ وقت ما، جناب آقای شریفی -که تشکر میکنم از جناب آقای شریفی که در زمان خودشان خیلی زحمت کشیدند در منطقه ۵- و آقای صالحی -که الان هستند- حتی تیراندازی شد، قمهکشی شد، سگهای ولگردشان را رها میکردند و اجازه فعالیت به دوستان نمیدادند. یک تلنباری از در واقع زباله آنجا جمع شده بود. قریب به ۸ هزار تن زباله فقط از آنجا خارج شد. ۱۶ تا پلاک قرمز به دستور مقام قضایی در واقع تخریب شد. تمام آلونکها تخریب شد. حریم رودخانه آزادسازی شد. برای فاضلاب تدابیر شد. تمام این فعالیتها در کنار هم، یعنی بخش مهمی از آن در حوزه عمرانی و خدمات شهری و بخشی از آن در حوزه آب منطقهای و فاضلاب و بخشی دیگر در حوزه خود سند روستای فرحزاد، همه اینها کنار هم، یعنی از عزیزان محلی، عزیزان مطلع محلی، معتمدین محلی، پای کار آمدند، دستگاههای قضایی پای کار آمد. بارها دادستان خودش به روددره آمد و همانجا حکم صادر کرد. عزیزان فراجا در سرما و گرما و برف آمدند پای کار، تا توانستند احکام را اجرا کنند. تا ما امروز با افتخار میتوانیم بگوییم روددره فرحزاد یکی از مناطق گردشگری زیبای تهران است که مردم میتوانند از آن استفاده کنند. این هم آقای مهندس، جزء افتخارات این دوره است که ما مناطق قرمز و پاتوقهای در واقع اینچنینی را در تهران برچیدیم. یعنی شما شهرک رضویه که یکی از موضوعات بود و کوهسنگی که یکی از مناطق قرمز بود، دیگر [قرمز] نیست. خلازیر که یکی از مناطق قرمز ما بود دیگر [قرمز] نیست. این بههیچوجه به معنای این نیست که در حوزه آسیب، به صفر رسیدهایم؛ هیچکس ادعای صفر شدن آسیب را نمیتواند بگوید. ولی ما از منطقه قرمز خارج کردیم این را. و در واقع [آسیب] به حدی کاهش پیدا کرده که دیگر امروز قابل مدیریت است. ما، چند شب پیش، خدمت عزیزان همکارمان، جناب آقای نقیب و همکارانشان در سازمان خدمات اجتماعی، از شوش شروع کردیم، اوراقچیها را رفتیم، پارک میثاق را رفتیم، میدان محمدیه را رفتیم، خدابنده را رفتیم، بعد از آن خلازیر را، کوچه ۲۰۶ و حسینی را، همه اینها را گشتیم، [دستآخر] بهزور فکر میکنم ما ۱۵ تا مددجو را توانستیم جذب کنیم. ببینید، یک منطقه وسیعی را من گفتم از شهر تهران. تقریبا دو تا از مناطق قرمز تهران را تا قریب به صبح بچهها در واقع گشتند، ۱۵ تا توانستند جذب کنند. خب، قبلا اصلا ما وارد که میشدیم، دیگر نمیتوانستیم خارج بشویم. باید اتوبوس میگذاشتیم، مینیبوس میگذاشتیم، دو سر کوچه را میبستیم، فراجا هم میآمد، با یک دشواری در واقع از آن منطقه، خارج میشدیم. و باز هم صبح آسیب دوباره چرخش آن ایجاد میشد. عرضم این است که...
📌 مولوی و چهارراه سیروس هم رفتید؟
🗣️ محمدامین توکلیزاده | معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری
📌 مولوی را آن شب نرفتیم. نه. آنجا هم میرویم.
📌 حالا بروید آنجا هم تشریف ببرید. متأسفانه آنجا هم در کوچههایش هستند.
🗣️ محمدامین توکلیزاده | معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری
📌 بله، من عرض کردم اینکه بگوییم صفر شدیم، بههیچوجه ما چنین ادعایی نداریم. یعنی در کوچه پسکوچهها همچنان تک و تک میتوانید پیدا کنید. و همینطور هم هست. یعنی ما از مردم عزیزمان خواهش کردیم به ۱۳۷ اطلاع بدهند که عزیزان گشت ما بروند مراجعه کنند و جذب کنند. ولی آن پاتوقهای گسترده چندصدنفره که وجود داشت، دیگر البته امروز در واقع وجود ندارد. در موضوع کودکان کار هم به همین نحو وارد شدیم، آقای مهندس. خب من چقدر دیگر [زمان دارم]، آقای مهندس؟ ... هر وقت شما بگویید... چشم، من کودکان کار را توضیح میدهم. اگر بعدش پرسشی بود در خدمت هستم. آقای نقیب هم آماده هستند یک پاورپوینت، کامل دارند با عدد و رقم. اگر فرصتی بود، جناب آقای نقیب زحمت [ارائه را] میکشند. کودکان کار هم موضوع بعدی ما بود. البته موضوع کودکان کار بسیار متفاوت، و بسیار حساس و با دقت بیشتری باید عمل میشد. کار با کودک، کار دشواری بود، کار سختی بود. ما بیش از ۳۲ بار طرح کودکان کار را شهر تهران تجربه کرده بود. همه اینها آمد و بررسی شد، علتبه سرانجام نرسیدن بعضی از این طرحها در واقع بررسی شد. البته هر کدامش آثار خودش را داشت و نکات مثبتی هم داشت، ولی در نهایت رسیدیم به یک طرح جدیدی که عرض میکنم. خب، ما اول خود کودک را باید فکری برایش میکردیم، برای خانوادهاش باید تدبیر میکردیم، برای باندهای سوداگری که کودک کار را به خدمت میگرفتند باید فکر میکردیم. همه این عناصر را در واقع لایهبندی باید میکردیم و برای هر کدامش تدبیر میکردیم. به حمد خدا، قوه قضائیه کرسی خوبی برای کودکان کار ایجاد کرده بود. عزیزان قوه قضائیه کاملا پای کار آمدند، عزیزان سازمان بهزیستی کاملا پای کار آمدند. در نهایت ما آن چیزی که بهصورت عمومی انجام دادیم و متفاوت بود با دورههای گذشته، به این نتیجه رسیدیم که کودک کار را وقتی جذب میکنیم از خیابان، به مراکز منتقل نکنیم، چون خود مرکز محل آسیب است. خود مرکز یک آموزشگاه جرم میشود. وقتی اینها کنار هم قرار میگیرند، بعضی از جرائم را به هم آموزش میدهند. سعی ما این شد که تمام کودکان کار تا جایی که امکان دارد -البته خب صددرصدی نیست- تا جایی که امکان دارد برگردانیم به نهاد خانواده و در کنار خانواده باشند. خب، این اتفاق خوبی بود. بعد هم به خانواده آگاهی میدادیم. مددکاران سازمان بهزیستی و سازمان خدمات اجتماعی جلسات مختلفی را برای خانوادهها گذاشتند. همایشهای متعددی برای این خانوادهها گذاشته شد. تحت عنوان مراسمهای شادی، تحت عنوانهای مناسبتهای مختلف، این خانوادهها مرتب کنار هم قرار گرفتند. آموزشهای بعد در مراکز پویاشهر ما، که امروز الحمدلله در واقع تعداد این مدارس به حد کفایت پوشش دهنده در واقع کودکان کار شهر تهران هست، البته من دارم کودک کار خیابان را عرض میکنم -چون خانم شمس احسان دارد به من نگاه میکند- باید با دقت بگویم کودک کار موقعیت خیابان را دارم عرض میکنم و همه کودک کار را نمیگویم. خب این را بعد، ما هم مدارس پویاشهر را در واقع مدنظر میگرفتیم که به عدد ۴۰ تا رساندیم، الحمدلله. قریب به ۷۰۰۰ نفر را تحت پوشش باید قرار میدادیم و بستههای حمایتی برای خانوادههایشان، باید هم از لحاظ مشاورهای و هم از لحاظ اقتصادی، در اختیارشان گذاشته میشد که گذاشته شد. آموزشهای کوتاهمدتی را برای کودکان باید در نظر میگرفتیم که سعی کردیم بستههای آموزشی کوتاهی را در نظر بگیریم که بتوانیم در مدارس پویاشهر در خدمت این کودکان باشیم و بازگشت ایشان به نظام آموزشی را برنامهریزی کنیم که بتوانند در نظام آموزشی در واقع خودشان دوباره حاضر بشوند و بتوانند کنار کودکان دیگر شهر درس بخوانند. و از آن طرف، فراجا و قوه قضائیه هم وارد شدند و با باندهای سازماندهی اینها در واقع برخورد کردند. نظام اقتصادی اینها و حسابهایشان کنترل شد و کارهای بزرگی در قوه قضائیه و فراجا صورت گرفت. مجموعا توانستیم در کنار هم موضوع کودکان کار را هم به یک نقطه مطلوبی برسیم. البته خب همه عزیزان اشراف دارند که همه این آسیبها، یک بخشی از آن، به مهاجرین و اتباع برمیگردد که ادارهکل اتباع وزارت کشور و استانداری تهران در این حوزه خیلی کمک کردند. این عزیزان، خب، مراکز اردوگاهی خودشان را راه انداختند. مددجویی که مقابلمان قرار میگیرد، بالاخره یا ایرانی است یا در واقع غیر ایرانی است. ما در موضوعات مددکاری و خدمترسانی تفکیکی بین اینها قائل نیستیم و به همهشان خدمت میدهیم. بالاخره نگاه انسانی که در مجموعه جمهوری اسلامی هست، به همه اینها خدمت میدهد. ولی موضوعات قانونی و مراعاتهای قانونی را هم مد نظرمان هست که از طریق خودش اعمال کنیم و مسیر خودش را هم طی کند. بهخصوص در حوزه کودکان، سعیمان بر این شد که در واقع حتما حتی خانوادههای کودکان کار اتباع خارجی را هم در واقع پوشش بدهیم که این اتفاق هم افتاد. ببخشید، من بخشی را توانستم بگویم از زحمات دوستان. وظیفه دارم از مجموعههای در واقع شهرداری تهران، شورای شهر بهویژه کمیسیون فرهنگی و اجتماعی، شهرداران ۲۲ منطقهمان، دستگاه قضایی، دانشگاههای علوم پزشکی، سازمان بهزیستی، کمیته امداد، فراجا و امور اتباع و مهاجرین، سپاه و بسیج، استانداری و فرمانداری، سازمان فنی و حرفهای، آموزش و پرورش، صدا و سیما، سازمان بیمه سلامت، ثبت احوال، سازمان پزشکی قانونی، ستاد اجرایی فرمان حضرت امام، بنیاد مستضعفان، اداره کار و تعاون، نهادهای مردمی و گروه های جهادی که همه ایشان اعضای بزرگ و اعضای عزیز قرارگاه بزرگ اجتماعی بودند و در این ۳ سال زحمت فراوانی ما برای این عزیزان داشتیم، و حاصلی و محصولی که امروز در واقع ارائه میشود، حاصل زحمت عزیزان هست، تشکر کنم. به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. [حضار صلوات فرستادند]
📌 خیلی ممنون. بفرمایید. خیلی متشکر و ممنون. خانم احسان.
📌 سرکار خانم شمس احسان بفرمایید.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت همه بزرگواران. ممنونم از گزارش جناب آقای دکتر توکلیزاده درخصوص اقدامات شکلگرفته در سازمان رفاه و مشارکت و خدمات اجتماعی. اما درخصوص گزارش عملکرد سازمان رفاه خدمات اجتماعی و مشارکتهای مردمی شهرداری، [این گزارش] نشاندهنده تلاشهای ارزشمند و دستاوردهای قابل توجه این مجموعه هستیم. بهویژه در حوزه... تأکید میکنم، ما واژه جمعآوری و بحث ساماندهی با هم متفاوت است. در حوزه جمعآوری معتادان متجاهر و ایجاد ظرفیت هشتهزارنفری در مراکز ماده ۱۶، همراه با پذیرش مسئولیت گروههای خاص و پرچالش مانند معتادانِ دارای زخم باز و افراد بالای ۶۰ سال، نشان از عزم جدی و رویکرد مسئولانه این سازمان در مواجهه با پیچیدهترین معضلات اجتماعی شهر دارد. این دستاوردها، که منجر به پاکسازی قابل توجه شهر و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان شهر تهران شده، شایسته تقدیر است. اما بهعنوان عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر و در راستای وظیفه نظارتی و حمایتی این کمیته و با توجه به اینکه عمده اعتبارات سازمان رفاه و خدمات اجتماعی درخصوص ساماندهی معتادین متجاهر هزینه شده، ۱۰ تا سؤال تخصصی را در این حوزه مطرح میکنم که انشاءالله یک پاسخهای متقنی داشته باشیم که رویکرد و چشمانداز رو به آیندهمان کاملا مشخص بشود. البته این پرسشها، نه از منظر نقد عملکرد، بلکه با رویکرد کمک به ارتقای کیفی خدمات و افزایش اثربخشی برنامهها طراحی شده است. سؤال اول- کارآفرینی و اشتغال پایدار، حلقه نهایی زنجیره توانمندسازی مددجوها است که میتواند تضمینکننده خروج پایدار آنها از چرخه آسیب باشد. در این راستا، مایلم بدانم در طول این ۳ سال و نیم، مدلِ عملیاتیِ کارآفرینی سازمان چه مراحل تکاملی را طی کرده است، چه تعداد از مددجویان توانستند به اشتغال پایدار دست پیدا کنند، و سازوکار پایش موفقیت این افراد چگونه طراحی شده است؟ ضمن اینکه متأسفانه مستحضرید که تمامیت کارآفرینی در سال جاری، با بودجه مطلوبی که در همین شورا برای کارآفرینی مصوب شده، عملا راکد بوده است و عدم التزام به ترتیبات تقنینی شورای شهر، موجب شده که این تکه مهم از پازل توانمندسازی گروههای در معرض خطر و آسیبدیده ناقص باشد. البته در برخی از یاورشهرها، به همت آقای نقیب، مراکز مهارتآموزی ایجاد شده است. اما دوستان، مهارتآموزی با کارآفرینی با هم متفاوت است. و ما در سال ۱۴۰۳ برای [سال] ۱۴۰۴، ما ۹۰ میلیارد ردیف اعتباری گذاشتیم، که این ۹۰ میلیارد بههیچوجه تا به این روز و ساعت و دقیقه، هزینهکرد نشده است. سؤال دوم- ساماندهی معتادان متجاهر یکی از پیچیدهترین و چندوجهیترین مسائل شهری است، که نیازمند رویکرد علمی و نظاممند است. با توجه به موفقیتهای اولیه در ایجاد ظرفیت ۸ هزار نفری و پاکسازی نسبی چهره شهر، اکنون چه برنامهای برای پایدارسازی این دستاوردها داریم؟ چگونه میتوانیم از عدم بازگشت افراد به چرخه اعتیاد اطمینان حاصل کنیم؟ و آیا مطالعهای درخصوص نرخ بازگشت و علل آن انجام شده است؟ سؤال سوم- درخصوص جامعهپذیری بهبود یافتگان که مرحله حساس و سرنوشتساز در فرایند بازتوانی است. ما رویکردمان، طرد اجتماعی نیست. رویکردمان، ادغام اجتماعی است. یعنی گروههای هدف بتوانند به مرور زمان در چرخه خانواده و جامعه مورد پذیرش بشوند. این مرحله از برنامه حتما نیازمند یک برنامه دقیق و همهجانبه است. در این راستا سازمان چه سازوکارهایی برای حمایت از بهبود یافتگان در مسیر بازگشت به زندگی عادی طراحی کردند؟ مدل جامعهپذیری چگونه به مسائل حیاتی مانند پذیرش اجتماعی، اشتغال پایدار، حمایت خانوادگی، و پیشگیری از عود میپردازد و چه شاخصهایی برای سنجش موفقیت این مدل تعریف شده است؟ سؤال چهارم- درخصوص مشارکت اجتماعی بهعنوان موتور محرک فعالیتهای سازمان رفاه که نیازمند یک ساختار منسجم و یکپارچه است، با توجه به الزام تدوین مدل یکپارچه توسعه مشارکت عمومی، چه سازوکاری برای اتصال و همافزایی بین خدمات سازمان، از طریق مشارکت مردمی طراحی شده است؟ نقشه راه عملیاتی برای تحقق این یکپارچگی چگونه است؟ و تاکنون چه گامهای عملی در این مسیر برداشته شده است؟ اینکه ما [برنامه] آزادسازی زندانیان میگذاریم یا تأمین جهیزیه میکنیم یک اقدام است، اما اینها باید در یک مدل یکپارچه نوشتار بشود، جناب آقای مهندس چمران. [سؤال پنجم-] درخصوص کودکان کار، با عنایت به اینکه توانمندسازی کودکان کار نیازمند یک رویکرد چندوجهی شامل آموزش، مهارت آموزی، حمایت خانوادگی، و پشتیبانی اجتماعی است، سازمان مدلش برای توانمندسازی این گروه هدف چگونه بوده است؟ این مدل چگونه مسئله حیاتی تحصیل و آموزش را با معیشت خانواده پیوند زده است؟ و شاخصهای عملکردی برای پایش موفقیت خروج پایدار کودکان از چرخه چگونه بوده است؟ سؤال ششم- [این سؤال] درخصوص پشتیبانی علمی از برنامههای اجرایی است، که یک ضرورت انکارناپذیر در حوزه آسیبهای اجتماعی است. در این خصوص آیا ما هیئت اندیشهورز علمی در سازمان تشکیل دادهایم؟ البته میدانم که آقای دکتر نقیب دارد یک اقداماتی را در این خصوص شکل میدهند. این هیئت تاکنون چه تأثیری بر جهتگیری راهبردی و عملیاتی سازمان داشته است؟ و چگونه توانسته فاصله بین نظر و عمل را کاهش بدهد؟ سؤال هفتم- [این سؤال] درخصوص شناخت دقیق وضعیت موجود و چالشهای پیش روست که پیشنیاز هرگونه برنامهریزی راهبردی است. آیا آسیبشناسی جامعی در حوزه سطح سازمانی صورت گرفته است؟ ما وضعیت فعلیمان چیست؟ وضعیت رو به آینده سازمان به چه سمتی میخواهد برود؟ و برنامهریزی راهبردی چگونه خواهد بود؟ سؤال نهم - [این سؤال] درخصوص سنجش اثربخشی برنامههاست. [این] تنها راه اطمینان از درستیِ مسیر طیشده است. در این زمینه چه مطالعات و ارزیابیهای علمی برای سنجش اثربخشی مدلها و برنامههای سازمان دارید؟ این مطالعات چه نقاط قوتی را شناسایی و چه فرصتهای بهبودی را آشکار کردند؟ و در نهایت [سؤال دهم] اینکه پیوستگی خدمات و اتصال حلقههای مختلف خدمترسانی، کلید موفقیت در حوزه آسیبهای اجتماعی است. چه مکانیسمهایی برای اتصال و همافزایی بین مراحل مختلف خدمترسانی طراحی شده است؟ و چگونه از عدم گسست در این زنجیره اطمینان حاصل میشود؟ در نهایت یک نکتهای درخصوص این ساختار امکان رصد و پایش. ما ردیف اعتباری این موضوع را هم گذاشتهایم. اما حداقل ما گزارشی دریافت نکردهایم که این ساختار رصد و پایش آسیبهای اجتماعی با استفاده از ایجاد اتاق رصد و پایش و طراحی و تولید نرمافزار و سامانه، گزارشی برای ما نرسیده است. در این ساختار ما بدون عملکرد هستیم. ممنون و متشکرم.
📌 خیلی متشکر. من خواهشم این است که اینها را مرقوم بفرمایید. چون همینطوریاش الان ۱۰ تا سؤال را قاعدتا نمیتوانند جواب بدهند. [باید آنها] را بررسی بکنند [چون] در خیلی از آنها، نیاز به ساختارسازی دارد و کار دارد. مطالعات اجتماعی...
📌 آقای مهندس چمران، الان ۳ سال و نیم گذشته و دیگر از ساختار و مطالعه گذشته است.
📌 نه، مطالعات اجتماعی آن، حداقل این که دانشگاهها کار بکنند. بعد این سازمان، تنها [سازمان متولی این موضوعات] در شهر نیست. سازمان نیست. اگر یک قرارگاه را بگوییم یک حرفی، ولی کار این یک سازمان [به] تنهایی [نیست که] همه اینها را بخواهیم جمع کنیم و به یک سازمان بدهیم. این مال خیلی جاهای مختلف است. البته سؤالات، سؤالات کاملا منطقی است؛ بحثی در آن نیست. ولی باید در نظر بگیریم که یکی از آن عوامل تشکیلدهنده آن قرارگاه، شهرداری یا این سازمان بوده است و سازمان بهتنهایی نه میتواند برود خودش تحقیق بکند، نه میتواند برود به اصطلاح برنامهریزی بکند، نه میتواند نتیجهگیری کند، همه اینها را جمع بکند، کودکان کار را بیاید آموزش بدهد... الان ما کلی در کشورمان بیکار داریم. این افراد هم به بیکاران اضافه میشوند متأسفانه. [اینکه] چگونه از اینها کار بکشند و اینها را به کار وادارند این مسئله مهمی است.
📌 پس باید مسئله بازنگری دقیق در اساسنامه سازمان ایجاد بکنیم. چون این جزء تکالیفشان هست. و ردیف اعتبار بودجه دارد.
📌 به بودجه نیاز ندارد. [مسئله] بودجهای نیست. ایجاد اشتغال یک چیز دیگری است، چه برای اینها، چه برای بیکاران دیگری. بعضی شهرهای ما ۱۰درصد، ۹درصد بیکار دارند. خب اینها وقتی بیکار میشوند به مشکلات جامعه اضافه میکند. بههرحال من متشکرم که اینقدر دقیق سؤالات را مطرح کردید. ولی الان نمیخواهم پاسخ بدهید. من خواهشم این است که اینها بررسی بشود. و طی یک نامهای که حالا میفرستیم خدمتتان، شما هم پاسخش را بفرستید. ما برای همه دوستان انشاءالله میفرستیم.
📌 جناب آقای تشکری هاشمی.
🗣️ سید جعفر تشکری هاشمی | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. من ابتدا تشکر میکنم از همکاران پرتلاشم در معاونت اجتماعی و خصوصا سازمان خدمات و مشارکت اجتماعی که فعالیتهای قابل توجهی را درخصوص معتادهای متجاهر و همینطور بحث رسیدگی به سایر اقشار آسیبپذیر داشتند. آنچه که من میخواستم خواهش کنم [این است که] آقای توکلی زحمت بکشند و آقای توکلیزاده توضیح بدهند... یکی اینکه گزارش خیلی کیفی بود، یعنی شرححالی از موضوعات فعالیتهای این سازمان بود. درحالیکه یک گزارش خوب گزارشی است که با عدد، رقم و شاخص باشد تا ما بتوانیم ببینیم این زحماتی کشیده شده، در واقع چقدر اثرگذار بوده و چقدر توانسته منشأ بهبودِ، در واقع، آن شاخصهای اصلی اجتماعی که ما میخواهیم قرار بگیرد. طبیعتا یک گزارش خوب بایستی در آن، آمار، ارقام و در واقع هزینهها بهطور مشخص قید بشود. من تقاضایم این است که بفهمم برای این فعالیتها چند نفر نیرو، چند نفر مددجو و مددپذیر، در این حوزه کاریشان، زیر پوشش و چتر این خدمات قرار گرفتند، دورههای خدمات چند وقته بوده است، چقدر هزینه ما برای هر نفر یا سرانه هزینه هر نفر چقدر بوده است، و نهایتا چند نفر از اینها به زندگی عادی توانستند بعد از این آموزشها برگردند. و نهایتا بحث سهم مردم و مشارکت خود مردم و سایر سازمانها در اجرای این فعالیتها مشخص بشود، تا ما بتوانیم یک ارزیابی دقیقتری از آنچه در شهر انجام شده و مردم عزیزمان که این اخبار را دنبال میکنند، از فعالیتهای حوزه سازمان خدمات مشارکت اجتماعی داشته باشند. خیلی ممنونم.
📌 خیلی متشکر. آقای کاشانی، بفرمایید.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. ابتدا تشکر کنم از همه دوستانی که در این حوزه فعالیت میکنند. شاید خیلی از ما دل دیدن همچنین صحنههایی را هم نداشته باشیم. و واقعا سخت هست کار کردن با افرادی که دارای بیماریهای جسمی و روحی هستند و شرایط سختی دارند. اما چون گزارش در رابطه با شهریور۱۴۰۰ تا آذر ۱۴۰۲، تقریبا [مربوط به یک دورهی] بیستوهفت-هشتماهه هست، من چند تا نکته به ذهنم میرسد. همینطوری که آقای توکليزاده فرمودند، قرارگاه را که اسم بردند شاید ۱۰-۲۰ تا نهاد و سازمان بود مثل بهزیستی، تأمین اجتماعی، هر کی که میتوانستند کمک بکنند، ستاد اجرایی [فرمان] امام، بنیاد مستضعفان. خب، این خیلی خوب است که شهرداری مثل نخ تسبیح عمل کرده و همه کسانی که میتوانستند در این امر کمک بکنند را جمع کرده است. اما به نظرم این گزارشی که داده شد، [مورد] یک، خب، آقای توکلیزاده گفتند هیچ جای دنیا مرسوم نیست که مددجو را به تصویر بکشید؛ بالاخره اینها خانواده دارند، بالاخره اینها بچه دارند، پدر دارند، مادر دارند. و [درست نیست که] بعد در صحن شورا پخش کنیم و بگوییم که حالا خواهش کنیم کسی پخش نکند. من خواهشم این هست که اینجا که اتفاق افتاد، جای دیگر، هر جایی که دارید گزارش میدهید [اتفاق نیافتد]، مگر اینکه [جلسه] محرمانه باشد و کسی به غیر از آن افراد [نباشند]. نه، اما نمیشود در یک جلسه عمومی در صحن شورا به تصویر بکشیم مددجو را، بعد بیاییم به خبرنگارها بگوییم راستی، این را جایی پخش نکنید. خواهش اکیدم این هست که به نظرم یک اشتباهی پیش آمد که تکرار نشدش بهتر است. من دوست داشتم که آقای توکلیزاده بفرمایند که آقا در این ۳ سال...
📌 دوستانی که فیلم گرفتند، قرار نبود فیلم بگیرند...
📌 آقای چمران، نمیشود که در جلسه علنی...
📌 جلسه علنی است. نه، جلسه فیلمبرداری که نیست. در مجلس [شورای اسلامی] مگر فیلم میگیرند؟
📌 آقا چمران، من خواهش میکنم، شما جلسه گذاشتهاید، خب طبیعی است که خبرنگار بخواهد این را منعکس کند.
📌 نه، ببینید، وقتی میگویند این پخش نشود... عزیز من! الان نمیخواهد فیلم بگیری. خانم عزیز! همین الان دارد فیلم میگیرد. من خواهشم این است که فیلم نگیرند. مگر در مجلس فیلم میگیرند، عزیز من؟ فیلم را سازمانها و روابط عمومی میگیرند و مواقع خاصش هم پخش میکنند. البته ایشان گفتند که این فیلم پخش نشود. من هم خواهش میکنم، بهخاطر اینکه آبروی افراد هست و ما برای آبروی افراد ارزش قائلیم، خود شما هم قائلید، خواهش من این است که اینها را پاکش کنید، که اصلا یکی دیگر هم ازش برداشت نکند. هرچه زودتر خودتان پاکش بفرمایید، کسی دیگر هم برداشت نکند. ممنون و متشکرم. به خانم زهرا هم بفرمایید که ایشان هم پاک بکند، چون ایشان هم فیلم میگرفت. سهپایه هم گذاشته بود فیلم میگرفت...
📌 آها خانم، خانم حسینی...
📌 حسینی. ببخشید...
📌 خب، اگر شما دو تا فتنه نگرفتید، مشکلی نیست... [با خنده]
📌 خودشان میدانستند نگرفتند... بله.
📌 برویم آقا؟ برویم؟ یک صلوات ختم کنید. [حضار صلوات فرستادند]
📌 حالا دیگر، دیگر آقای چمران فرمودند، هم نصیحت پدرانه کردند، هم خواهش کردند. مددجوها با ما نسبتی ندارند، اما برادران ما هستند. بالاخره آنها هم دچار آسیب شدند. خواهش میکنم که همانطوری که آقای چمران راهنمایی کردند، دوستان مراعات بکنند. تمام؟ ببینید، آقای چمران، ما در سال ۱۴۰۰، ۳۵۰ میلیارد، در سال ۱۴۰۱، ۳۹۸ میلیارد، در سال ۱۴۰۲، ۶۰۳ میلیارد و در سال ۱۴۰۳، ۱۳۷۸ میلیارد کمک گذاشتیم برای آن اعضایی که دارند کار قرارگاه اجتماعی انجام میدهند. یعنی ما آورده بسیار بسیار خوب، نیروی انسانی بسیار بسیار خوب. مکانهایی که حالا آوردیم، منهای این پولی است که تخصیص داده شده است. یعنی همه آن مکانها، مکانهایی هست که از لحاظ آورده ما، بسیار عدد ما بالاتر بوده و همانطوری که فرمودید این بحث یک بحث شهرداری تکوتنها نیست. اما ته قضیهاش بخواهیم بگوییم با این هزینه که کردیم آیا بینی و بین الله از سطح شهر خودمان راضی هستیم؟ یعنی این اتفاقی که در این سه سال زحماتی که ایشان فرمودند، در عید، شب، نصف شب... بالاخره این کارها کار روزانه نیست، کار شبانهروزی است. یعنی خودتان اگر خاطرتان باشد، برای آقای خادم بارها و بارها نیمهشب رفتیم به، نمیدانم، این خانههایی که بچهها را نگه میدارند، رفتیم سرکشی کردیم. حالا [نظیر این کار] در جاهای مختلف اتفاق افتاده است. من میخواهم بگویم امروز، آقای توکلیزاده، با این زحماتی که کشیدهاند، از یک نمرهای قابل قبول واقعا به خودمان میدهیم؟ یعنی ما الان سر خیابانها، سر چهارراهها، دیگر متکدّی، کودک کار، معتاد متجاهر، نمیبینیم؟ قرار بود که واقعا در یک زمانی... من یادم هست آقای زاکانی سال پیش جلسهای گذاشتند. در جلسه فرمودند که آقا، تا عید، ما دیگر چیزی به نام مثلا کودک کار، متکدّی، حداقل در سطح شهر تهران نداشته باشیم. میخواهم بگویم اگر دیگران هم کمک بکنند، شاید بتوانیم که یک قولی را بدهیم که واقعا انجام شود. این کار واقعا عملی است. یعنی نداشتن کودک کار و متکدی واقعا عملی است، مشروط بر اینکه کار انجام بشود. من انتظارم این بود که آقای توکلیزاده یک گزارشی بدهند و ورودیهایمان را بگویند، چندتا از خروجیهایمان [را بگویند]، چند ... اینکه خانم شمس فرمودند که مثلا مهارت آموزی با اشتغال دو تا بحث جداست. چندتا از آنها به زندگی برگشتند؟ ایکاش یک روز ایشان فیلم نشان میدادند و میگفتند این هزار تا، این دو هزار تا برگشتند به زندگی، برگشتند به اشتغال، برگشتند دارند کمک میکنند. با خانوادهاش صحبت کنیم، بگوید که آقا، خدا به شما خیر بدهد، شوهر من را بعد از ۱۵ سال، بعد ۱۰ سال، بعد از ۲۰ سال به خانوادهاش برگرداندید. احساس غرورمیکنیم. من خواهشم این است که حیف این زحمتی کشیده شده باشد با یک فیلمی که دیروز گفتیم بیاییم پخش کنیم این همه زحمت و این همه تلاش به تصویر کشیده نشود و این کار ابتر به نظر برسد. بههرحال من فکر میکنم [از] آقای توکلیزاده خواهش کنم که یک گزارش اینطوری تهیه بشود، که [نشان بدهد] ما در این سالها، سال ۱۴۰۰ آنقدر، ۱۴۰۱ اینقدر، بهتفکیکْ خروجیهایمان این بوده، اشتغالمان این بوده است... من الان گروههای جهادیای میشناسم که فکر میکنم که اگر عملکردی بدهند، شاید بیشتر از ما عملکرد خروجی داشته باشند. باز هم از زحمات دوستان تشکر میکنم.
📌 ممنون و متشکر. [...]
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و ادب و احترام. همچنین تشکر از هم گزارش جناب آقای توکلیزاده و هم از زحماتی که طی این چند سال گذشته در زمینه آسیبهای اجتماعی در شهر تهران عزیزان کشیدهاند. من از همین فرصت استفاده میکنم، از زحمات برادر عزیزمان، جناب آقای صدر، مدیرعامل قبلی سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری تهران، هم تشکر میکنم. برای برادر عزیزمان، جناب آقای نقیب، هم آرزوی موفقیت و سربلندی دارم. خدمت شما عرض کنم، آقای چمران، شما به نکته خوبی اشاره کردید. ببینید، واقعا مشهود است ما در سطح شهر نسبت به گذشته هم معتاد متجاهر کمتری را حداقل در طول روز میبینیم و هم از تعداد کودکان کار، یا همان تعبیری که خود آقای توکلی زاده به کار بردند، کمتر در خیابان مشاهده میکنیم. ولی یک مشکلی که الان هست و من بارها گزارشات در محلهگردی هم به آن اشاره کردم این است که مردم اظهار رضایت میکنن، میگویند وقتی اینها میآیند، ما اطلاع میدهیم، شهرداری بلافاصله میآیند، گشتهایشان میآیند، اینها را جمع میکنند و میبرند. ولی بهسرعت روز بعد دوباره برمیگردند. این چرخه بازگشت مجدد این افراد به محلهها را باید برایش یک فکری کرد. حتما شهرداری... عرض کردم، واقعیتش این است که مردم هم میگویند هم تعداد این افراد کمتر شده و هم شهرداری بهسرعت عمل میکند. ولی مثلا همین دو تا محلهای که من در یک ماه اخیر رفتم، مثل اتابک و در واقع مینابی، خب مردم هم واقعا گلایه داشتند، بهویژه در شبها، بهویژه در شبها. همانطوری که خودشان گفتند، در محلهها، یک مقدار دورتر از خیابانهای اصلی محلهها، یک، ببخشید من این تعبیر را به کار میبرم، یک بازار شیطانی میگفتند -حالا من نمیدانم واقعا در آن محله هست [یا نه]- که معمولا شبها فعالند و میگویند عمدتا هم در خلاصه تسلط همین آدمها است در منطقه مینابی و اتابک. این نوع مراکز همچنان آلوده است. یعنی کامل هنوز پاکسازی نشده است. و باید یک فکری برایش بشود به نظرم. یکی هم بحث بازگشت اینها [است]. نکتهای که آقای توکلیزاده به آن اشاره کردند بهعنوان اینکه یکی از پایههای اصلی این فعالیت، مردم و سازمانهای مردمنهاد و NGO هستند، خب، ما الان با یکسری شکایات مواجه هستیم از طرف بعضی از این سازمانهای مردمنهاد، که شهرداری نهتنها با اینها همکاری نمیکند، بلکه امکانی که در گذشته در اختیار اینها بوده، مثلا یک ساختمانی در اختیارشان بوده، از آنها پس گرفته شده است. و اینها الان برای گرفتن یک ساختمان مرتب دارند دستوپا میزنند که بتوانند فعالیت خودشان را در کنار شهرداری همافزایی بکنند و به شهرداری تهران در این زمینه کمک کنند. این هم یک نکتهای است که به نظرم جناب آقای توکلیزاده به آن توجه بکنند و از اینها استقبال بکنند، دست اینها را بگیرند که به کمکشان بیایند. انشاءالله برای این موضوع یک کار اساسی بشود.
📌 این گروههای مردمی را ما از قدیم هم داشتیم، حتی زمانی که در همان منطقه هرندی، کسی آنجا به دادشان نمیرسید... مثلا یک یا دو تا خانه بود که من در آن رفته بودم و چند تا پزشک آمده بودند این زخمهای باز را همانجا درمان میکردند. یعنی درمان که نه، پانسمان میکردند. هیچ کسی به دادشان جز اینها نمیرسید. و اینها خودجوش آمده بودند. خودشان آمده بودند. کمک میکردند. اگر از اینها حداکثر استفاده بشود، قطعا به نفع همه هست. خب نفر بعد.
📌 جناب آقای سروری.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و ادب و احترام. همانطور که میدانید و بارها توضیح داده شده، بحث قرارگاه اجتماعی یعنی همافزایی، یعنی دوری کردن از نگاه بخشی. این خیلی مهم است. وقتی که همه نهادها درگیر کار میدانی میشوند، آن موقع نتیجه کار مشهودتر میشود. چون دستگاه قضایی از نظر میدانی دیگر دارد کار را میبیند. در اتاق دربسته نیست که به او یک گزارشی بدهند و بعد بخواهد همکاری بکند. الان همکاری دستگاه قضایی در این زمینه خیلی به نظر من نسبت به گذشته جدیتر شده است. یعنی نگاهِ به اصطلاح قرارگاهی باعث میشود همه مجموعههایی که بهنوعی مرتبط با این مأموریتها هستند، در کار میدانی وارد همکاری و همافزایی بشوند. به همین دلیل ما الان میبینیم که کلونیهای معتادین متجاهر جمعآوری شده است. یعنی الان شهرداری ادعا میکند که ما هیچ نقطهای را در تهران نداریم که کلونیهای معتادین متجاهر وجود داشته باشد. یعنی معتاد وجود دارد [ولی] آن هم همانطوری که برادر عزیزم آقای امانی فرمودند و با گزارشهایی که داده میشود، سریع جمعآوری میشوند. و این نکته بسیار مهمی است که ما بتوانیم در همه مأموریتهایمان در شهر از نگاه بخشی اجتناب بکنیم و ظرفیتهای همه مجموعهها را به کار بگیریم برای رسیدن به آن مأموریتهای منظور،. نکتهای که الان من سؤال دارم این است که این یاورشهرها الان چه فرایندی را طی میکنند که دوباره آن افراد به چرخه آسیب برنگردند؟ این یک مقدار توضیح داده بشود. بحث فقدان پیوست رسانهای که مانع از یک فهم اجتماعی از اقدامات مؤثر شهرداری میشود مشهود است. یعنی همین گزارشی که شما دادید شاید برای بعضی از نمایندگان هم اطلاعرسانی کافی و مناسب صورت نگرفته باشد. برای این موضوع من فکر میکنم... چون این موضوع، موضوع مهمی برای مردم بوده است. من خودم با توجه به اینکه شاید چهل سال در همین اطراف دره فرحزاد زندگی میکردم و میدیدم که چه رنجی خانوادهها میبرند... خانوادههای بسیاری بهخاطر همین وجود معتادین متجاهر و سرقتهای بیحدوحصری که همین معتادین انجام میدادند، از آنجا کوچ کردند و به جاهای دیگر رفتند. اما امروز خب الحمدلله ما میبینیم که آنجا از تهدید به فرصت تبدیل شده است. یک منطقه مفرح گردشگری ایجاد شده که ما توصیه میکنیم همه عزیزان از آنجا بازدید بکنند و این کار بسیار ارزشمند را از نزدیک مشاهده بکنند. نظارت بر مجموعه بازگشت کودکان کار از چه فرایندی تبعیت میکند؟ این برای من مهم است. اینکه امروز ما کودکان کار را کمتر دیگر در چهارراههای تهران میبینیم، مشهود است. همه دارند میبینند. آن روند بسیار چندشآوری که سر هر چهارراهی چند نفر از مجموعههای مافیاییِ پشتسر حمایت میشدند و اینها در شهر، چهره شهر را به اصطلاح آلوده کرده بودند، الحمدلله الان کمتر دیده میشود. نه اینکه اصلا دیده نمیشود. اما سؤال من این است که ما در گذشته هم از این اقدامات داشتیم، اما بازگشتش باعث شد که روندْ مؤثر نباشد. الان در دره فرحزاد میتوانم بگویم که غیر امکان بازگشت است، چون ما وقتی [معتادان متجاهر را] جمعآوری کردیم، آنجا را تبدیل به یک منطقه پاخور اجتماعی کردیم. به همین دلیل کمتر نگرانی داریم که دره فرحزاد به وضع قبلیاش برگردد. اما در [مورد] کودکان کار این نگرانی را داریم که جمعآوری بشوند، در جایی داده بشوند، به طرف خانوادهها بروند، اما بعضی از این خانوادهها خودشان مولد این کار هستند. برای اینها چه فکر کردید؟ اینها را اگر یک گزارشی بدهید، ممنون میشوم. من جا دارد که تشکر بکنم از برادر عزیزم، آقای توکلیزاده، و اقدامات خوبی که در این عرصه انجام دادهاند. همینطور از جناب آقای نقیب، و همینطور از آقای صدر. همانطور که آقای امانی فرمودند، باید تشکر بکنیم از زحماتی که این برادر عزیزم کشیدند. و الان هم جناب آقای نقیب آن را انشاءالله به نحو شایسته ادامه میدهد.
📌 تشکر.
📌 جناب آقای بابایی.
🗣️ مهدی بابایی | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و خدا قوت دارم خدمت همه عزیزان. یادآوری بکنم حدود ۳ سال پیش، خاطرتان باشد، آقای جوادی یگانه آمدند یک گزارشی از عملکرد دادند. عملکرد دوره پنجم. و در انتها خواهش کردند که اصلا به موضوع معتادین متجاهر ورود نکنیم. به موضوع کودکان کار به این نوعی که حالا در خیابان هستند، ورود نکنیم. و بههرحال آن را در قالب یک نوع سبک زندگی میدانستند. بهانههای مختلف داشتند که اصلا این موضوع به شهرداری ربطی ندارد. و خاطرم هست که در انتهای صحبتهای ایشان، آقای شربیانی میکروفون را روشن کرد و گفت که این تفاوت دو رویکرد است؛ ما زیر بار مسئولیت میرویم و مسئولیتگریز نیستیم و میرویم تا این مشکل را حل کنیم. خب، خداروشکر، بعد حدود ۳ سال، قسمت اعظمی از مشکلاتمان در حوزه معتادین متجاهر و کودکان کار حل شده است. و من وظیفه خودم میدانم که تشکر کنم از همه عزیزانی که شبانهروزی در این حوزه اقدام کردند. و امیدوار هستم که بقیه مقدماتِ به سرانجام رسیدنِ این چرخه را هم، که دیگر ما بازگشت این افراد آسیبدیده را به آسیبهای قبلی نداشته باشیم، به نتیجه برسانیم که ما یک چرخه کامل را انشاءالله بهعنوان یک نمونه موفق تقدیم مدیریت شهری بعدی بکنیم. ممنون، متشکر.
📌 جناب آقای اقراریان.
📌 من دو تا موضوع را میخواهم متذکر بشوم، آقای مهندس چمران. موضوع اول، ضمن تشکر از زحمات عزیزانمان در مجموعه معاونت و تلاشهای در سازمان، یک تغییر جدی را در عملکرد و در اقدامات ما امروز داریم مشاهده میکنیم. خب، عوامل مختلفی دارد. به نظر من اختصاص بودجه، پیگیریهای کمیسیون تخصصی مربوطه، اهتمام مجموعه مدیریت شهری، همه اینها، همکاری با دستگاهها که در فرمایشات عزیزانمان بود... اما میخواهم در بین همه اینها، که مهم هستند و سهم دارند و وزنی دارند در اینکه این اقدامات انجام شده، به یک مسئله مهم هم اشاره بکنم و آن اعتماد به مجموعه پرسنل و مدیرانی هست که اینها بچه همین شهرداری تهران هستند. بچه همین محله هستند. یعنی اینها مدیرانی نیستند که از خارج از شهرداری تهران، از یک شهرستانی که هیچ تجربهای ندارند و یا اینکه فرض کنید یک مدیریت سیاسی داشتند یک جایی و حالا بیکار شدهاند و وارد شهرداری شده باشند... ببینید، تجربه موفق آقای نقیب در... حالا خدا کند حرفهایی که ما داریم میزنیم به ضرر آقای نقیب تمام نشود و فردا بگویند که اقراریان در صحن از ایشان تعریف کرده، عوضش بکنند. یعنی ملاک، عملکرد آدمها باشد. مجموعه نشان داد که باید به بچههای شهرداری اعتماد کرد، به بدنه شهرداری اعتماد کرد. این آسیب میزند به سرمایه اجتماعی ما که مشاهده میکنیم فرض کن یک نفر، ۱۵ سال، ۲۰ سال تجربه دارد در شهرداری، سابقه دارد و پلهبهپله از سطح کارشناسی رشد کرده آمده است، بعد یکدفعه، آقای مهندس چمران، میبینند از بیرون یک نفر را برمیدارند میآورند میگذارند بالای سرش. این را من خواهشم این است که این تجربه موفق را بهش توجه کنید. شهرداری تهران از سال حداقل من میتوانم بگویم ۱۳۸۲ به این طرف که یک شناختی ما بیشتر نسبت به گذشته به آن داریم، تا به امروز، مأمن و مأوای پرورش نیروهای توانمند و قابلی بوده که اتفاقا الان بعضیهای از آنها را مردم اعتماد کردند و روی همین صندلیهای صحن شورا نشستند. یعنی شما نگاه که میکنید، بخشی از همین کسانی که الان امروز روی صندلیهای صحن شورا نشستهاند، کسانی هستند که مدیر بودند در شهرداری تهران و مردم به آنها اعتماد کردند. این نکته اول. نکته دوم، که من خواهشم این است که آقای توکلیزاده خلاصه در بین ...
📌 یعنی قرارگاه اجتماعی را به هم نریزید -این را میخواهید بگویید- عوضشان نکنید.
📌 بله، حالا در این مدت باقیمانده، خواهشا این یک جا را عوض نکنید که دارد کار میکند...
📌 این قرارگاه ادامه پیدا بکند، کارش را انشاءالله تمام بکند.
📌 نکته دوم، آفای مهندس چمران، که میخواهم خدمت حضرتعالی هم، به حساب اشاره بکنم مداخله شهرسازانه در مسئله آسیبهای اجتماعی است. ببینید، آقای توکلیزاده عزیز مسئول معاونت فرهنگی و اجتماعی هستند. اما حل بخشی از مشکلات و معضلاتی که در شهر داریم در حوزه آسیبهای اجتماعی، با مداخله شهرسازانه امکانپذیر است. یعنی شما اگر مثال دارید میزنید مثلا روددره فرحزاد، خب شما هی میرفتید جمع میکردید، [اما] ساختارش را اصلاح نمیکردید، ساختار شهری آن را اصلاح نمیکردید، آن را تبدیل به یک اکو پارک نمیکردید، [به همین دلیل معتادان متجاهر] دوباره برمیگشتند. مرحومِ.... جانا سخن از... عرضم به حضور شما که ...
📌 ما در هرندی هم همین بحث را داشتیم. به همین دلیل یک خیابان آنجا اضافه کردیم و اصرار داشتیم که هرچه سریعتر آن خیابان باز بشود، چون به همین دلیل کمک میکند.
📌 آقای مهندس چمران، ما باید برویم به مباحث حالا حوزه علوم اجتماعی و علوم انسانی توجه بکنیم. مرحوم عماد افروغ، آقای دکتر افروغ بحثی را دارند... حالا نثار [روح] آقای افروغ هم یک صلوات بفرستید. [حضار صلوات فرستادند]
📌 به نظرم میآید رساله دکترای ایشان است. میگویند که فقر بهخودیخود باعث ایجاد جرم نمیشود. کلونیهایی که شکل میگیرد از مجموعهها، یعنی محلات و محدودههایی که باعث میشود گروههای خاصی آنجا جمع بشوند، این کلونیها حرکت میکنند به سمت بعضی از اقدامات. این بحث را آقای افروغ آنجا مفصل صحبت کرده است. میخواهم این را عرض بکنم اگر ما دنبال این هستیم که مسئله هرندی حل بشود، بعضی از مسائل جنوب شهر تهران حل بشود، این ضرورت دارد که آنجا مداخلات شهرسازانه انجام بدهیم. شهرسازی آنجا برود، بررسی بکند، کیفیت پیدا کند. من به یک مثالی که در همین شاید آینده نهچنداندور هم میتوانیم به آن استناد بکنیم مثل همین باغراه حضرت زهرا (سلام الله علیها) در منطقه ۱۷ و امتدادش منطقه ۱۸. آسیبهای گوناگونی داشت. وقتی ما ورود بکنیم بیاییم اصلاح بکنیم آنجا را، شاهد این هستیم که این آسیبها اصلاح میشود. و البته نکته پایانی، گلهای که به بعضا مردم میکنند. واقعبینانه هم باید به موضوع نگاه کرد. حتما وضعیت ما نسبت به گذشته بهتر است، حتما تلاشهایی صورت گرفته است و جای تشکر و تقدیر دارد در این دوره. اما ما بعضا مشاهده میکنیم با مداخله ما در بعضی از مناطق، کوچ یا مهاجرت بعضی از این عزیزانمان که آسیب دیدند به محلات دیگر اتفافاتی بیافتد. یعنی فرض کن ما در منطقه ۱۲ مداخله کردیم، و این عزیزان آمدند در منطقه ۱۵؛ این گِلِه وجود دارد. باید برای اینها هم تدبیر بشود. انشاءالله در مدتزمان کوتاه باقیمانده، که ۲۱۸ روز بیشتر از این دوره باقینمانده است، اقداماتی انجام بشود که ما شاهدِ هم ارتقای کیفیت زندگی در مناطق جنوبی تهران باشیم، هم شاهد این باشیم که میزان رضایتمندی مردم افزایش پیدا کند. باز هم به نوبه خودم از زحمات، تلاشها و کوششهای همه عزیزانی که در این حوزه زحمت کشیدند، تشکر میکنم. و بهعنوان نماینده مردم هم درخواست میکنم که انشاءالله در مدتزمان باقیمانده، با تمام اهتمام، این دسته از مسائل پیگیری بشود که باعث رضایتمندی مردم بشود. متشکرم.
📌 جناب آقای نادعلی.
🗣️ علیرضا نادعلی شهرستانکی | عضو شورا
📌 من از زاویه قصه فرهنگ به موضوع مورد بحثمان یک نکتهای را میخواهم عرض بکنم. اولا تشکر میکنم هم از ارائه گزارش، هم از زحمت سهساله عزیزانمان در مجموعه معاونت اجتماعی، در بحث کاهش آسیبهای اجتماعی، که توسط سازمان خدمات و مشارکتهای اجتماعی صورت پذیرفته است. ببینید، این عبارت و مثال را همه با آن آشنا هستیم که ما تقریبا آخر رودخانه نشستهایم و داریم کشتهها را جمع میکنیم. یعنی وقتی آسیب اتفاق میافتد، تازه [ما میرویم و] آسیبدیدهها را جمع میکنیم و میخواهیم بازپروری بکنیم. و [این] کار خیلی سختی است...
📌 آخر رودخانه ماهیها را جمع میکنند...
🗣️ علیرضا نادعلی شهرستانکی | عضو شورا
📌 این مثالی است در مورد آسیبهای اجتماعی. وقتی میخواهند بگویند پیشگیری مهمتر از رسیدگی بعد از آسیبهاست، میخواهم به همین تأکید بکنم که پیشگیری واقعا مهمتر است. دوستان حالا بالاخره سنوسالشان یک قدری، بعضی از اعضا به من نزدیکتر هست. دهه ۶۰، من اولین خاطرهای که از تلویزیون جمهوری اسلامی یادم میآید یک تلهتئاتر است که در یکی از میادین تهران هم اتفاقا فیلمبرداری شده بود که وضعیت وحشتناک معتادین خیابانخواب و جویخواب را در واقع نشان میداد. خاطره بسیار خاکستری و عرضم این است که [خاطره] وحشتناکی است برای من بهعنوان یک کودک، وقتی این صحنه را از تلویزیون دیدم. یعنی اینکه اعتیاد توسط برنامههای فرهنگی و هنری، توسط یک فیلم سینمایی، توسط یک سریال، توسط یک تئاتر، بهعنوان یک تابو، بهعنوان یک چیزی خلاف روشهای تربیتی ما شناخته بشود، این با سنتهای تربیتی ما سازگارتر است، تا اینکه ما در خیلی از فیلمها و سریالها میبینیم تا یکی به یکی میخواهد حرف بزند، میگوید: چی زدی؟ چی مصرف میکنی؟ یعنی انگار مصرف کردن مواد مخدر یک امر معمولی و روزمره است و حتما یک کسی باید یک چیزی بزند تا یک کاری بکند. الان من از معاونت اجتماعی میخواهم -این کار، کار سازمان خدمات اجتماعی نیست- آقای توکلیزاده! شما با آشنایی که با فضای صدا و سیما دارید و ارتباطی که دارید و مجموعه شهرداری که در ساخت فیلمها و سریالها، از زمانهای قبل، از ادوار قبلی کمک میکند، در این دور هم کمک میکند، به جای اینکه روی موضوعاتی که خیلی مربوط به ما نیست برویم سرمایهگذاری بکنیم، در راستای همان رویکردتان در آموزش شهروندی، واقعا راجع به بحث اعتیاد ما نیاز به کار داریم. الگوهایمان عوض شده است. همین چیزی که الان میگوییم. ما نگاهمان این نیست که مثلا این سبکِ زندگیِ پذیرفتهشده است. ولی در عمل همه این را یک بیماریِ صرف میدانند. و این وقتی اتفاق افتاد، اولِ شکست ماست. این هم جرم است، هم بد است، هم بیماری است. این عبارت، عبارت حضرت آقاست. میگویند این جرم، بیماری است. ولی این بیمار و مجرم فرزند ماست. ما باید برای این فرزندمان برویم کار بکنیم، برای بازگرداندنش و احیایش که کار بسیار پیچیدهای است. لذا من بابت پیشگیری موضوع حتما درخواست میکنم سرمایهگذاری روی کارهای هنری، فیلمهای سینمایی، سریالها، بهویژه در رسانه ملی داشته باشیم. میشود انشاءالله.
📌 جناب آقای پیرهادی.
🗣️ مهدی پیرهادی | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. بنده هم تشکر میکنم از گزارش خوب جناب آقای توکلیزاده. دو تا نکته را خواستم عرض کنم. یکی اینکه نقاط بیدفاع شهری قاعدتا یکی از موضوعاتی هست که باید شهرداری تهران برایش برنامه داشته باشد و تمام آن نقاط را سعی کند رفع کند و این نقاط به نقاط امنی تبدیل بشوند. تلاشهای خوبی در ادوار گذشته انجام شده است. چندی پیش هم در محدوده دره اوین-درکه، انتهای محله اسلامآباد، ما شاهد یک کار سرمایهگذاری توسط سازمان سرمایهگذاری بودیم تحت عنوان «باغ بوتانیک»، که باغ گیاهان گرمسیری هست و قرار است آنجا بهعنوان یک فضای آموزشی و تفریحی برای مردم تهران آمادهسازی بشود. قاعدتا جمعآوری معتادان در آنجا بهصورت خودجوش انجام شده است و دیگر قاعدتا آنجا نمیآیند. آن یک نقطه بیدفاع شهری بوده است. و انشاءالله روزی برسد تمام آن محور محله اسلامآباد تا بالای آن، پاکسازی بهصورت کامل انجام شود و [آنجا] بشود یک نقطه گردشگری مناسب و جا دارد از کاری که جناب آقای فروزنده در آن حوزه انجام داد، از ایشان هم تشکر کنم. من یک نکته دیگر دارم که میخواستم عرض کنم که حوزه اجتماعی و فرهنگی، همانطور که آقای نادعلی هم اشاره کردند، در رویکردهایی که مربوط به وظایف اصلی شهرداری تهران هست، حتما ورود کنند. یعنی مثلا ما بحث تفکیک زباله از مبدأ، یا موضوعات مرتبط با آموزشهای شهروندی، موضوعاتی که مرتبط است با ترافیک، موضوعاتی که مرتبط است با سلامت مردم، که ما باید در حوزه آموزش و فرهنگسازی کار جدی انجام بدهیم، در این حوزهها هم باز اهتمام بیشتری را داشته باشند. مجموعه سراهای محله را هم تقویت کنند. ما در این سالها شاهد این هستیم که سراهای محله، کارکردشان، یک مقداری نسبت به آن اهداف اولیه، فاصله گرفته است و نسبت به موضوعات فرهنگی و اجتماعی و تقویت مجموعههای سراهای محله در محلات، باید یک اهتمام ویژهای صورت بگیرد. متشکرم.
📌 جناب آقای مظفر.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. موضوع آسیبهای اجتماعی، خب، یک مبحث خیلی پیچیده و متداخلی است؛ هم به اقتصاد کلان کشور، هم به شرایط آموزشی و تربیتی یک فرد در خانوادهاش، شرایط حامی و محیطی که در او قرار گرفته، مرتبط میشود. و نمیشود انتظار داشت که بهصورت مطلق، اینها همه مثلا توانمند بشوند، شغل پایدار داشته باشند. قطعا باید در این مسیر تلاشهای زیادی انجام داد، منتها از قاعده هرم باید شروع کرد، که آن بحثِ جمعآوری و بحث اسکان و درمان و بعد آموزش و توانمندسازی و ایجاد شغل است. انصافا به نظر من شهرداری و شورا یک کار مشترک خوبی را در این دوره انجام دادهاند، که یکی از موفقیتهای این دوره، همین موضوع ساماندهی آسیبهای اجتماعی [است]، در حد مقدورات و بضاعت. یک کاری که همکاری مشترک شورا و شهرداری و توأمان همدلی وجود داشته باشد، اینطور میشود که بههرحال علیرغم اینکه همچنان مسائل و مشکلات وجود دارد، اما میبینیم چهره شهر نسبت به همین سه سال گذشته تغییر جدی در این زمینه داشته است. خب، جناب مهندس چمران، شورا در این سه سال و نیم بیش از ۳۰۰۰ میلیارد تومان بودجه را در این زمینه در نظر گرفته؛ ۳۰۰۰ میلیارد بودجهای که در ارتباط با همین معتادین متجاهر بوده، کودکان کار بوده، زنان بد سرپرست بوده است. این همکاری مشترک خیلی مؤثر بوده است. نکته دوم، دوستان شهرداری با نگاه اعتقادی پای این کار آمدند، نه با نگاه اداری. مشهود بود که از ابتدا علاقمند بودند که به این بههرحال افرادی که آسیب دیدهاند و انسانهایی که دچار آسیب دیدند، با عشق و علاقه، کار و خدمت ارائه بدهند. کار بینبخشی با سایر ارگانها یک مدل موفقی بود در این زمینه که شکل گرفت. من میخواهم به این موضوع تأکید کنم که ایکاش یک مدل مشارکت برای گروههای جهادی طراحی و اعلام بشود. نمیشود هر گروه جهادی بیاید بگوید که من مثلا ساختمان نیاز دارم. خب، مگر شهرداری چند تا ساختمان میتواند در اختیار اینها قرار بدهد؟ البته اشکالی هم ندارد اگر واقعا این امکان وجود داشته باشد. اما اگر اعلام بشود که گروههای جهادی به چه شکلی میتوانند اقدام بکنند، فرض بفرمایید که ابزار کاری یا بودجههای حمایتی یا نوع نقش آنها در یک مدل طراحی بشود، من فکر میکنم بیش از گذشته ظرفیتهای مردمی هم انگیزه دارند که بیایند پای این کار و انشاءالله این کار نقطههای بهتر و موفقیتهای بیشتری هم به خودش ببیند.
📌 خیلی ممنون و متشکر. آقای توکلیزاده، شما، من پنج دقیقه در خدمتتان هستیم.
🗣️ محمدامین توکلیزاده | معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری
📌 سلام مجدد. بسم الله الرحمن الرحیم. تشکر از تمام نکات دقیق و تخصصی و دلسوزانهای که اعضای محترم شورای شهر بیان کردند. ابتدا من یک تشکر ویژه بکنم از همکاران خودم در مجموعه یاورشهرها، مددسراها، گشتها. خیلی از اینها در این سه سال، به خانوادههایشان فشار آمد، دچار بیماری شدند، سرنگ آلوده به ایشان خورد، از اینها شکایت شد، در دادگاه رفتند، ولی پای کار ایستادند. تکتک بچههای همکار عزیز ما در سازمان خدمات اجتماعی شبانهروزی تلاش کردند. پیچیدهترین موضوع را داریم در موردش صحبت میکنیم. یک موضوع چندساحتی. دوستان از حوزه اقتصاد به آن نگاه کردند، از حوزه کالبدی شهری به آن نگاه کردند، از حوزه جرم به آن نگاه کردند. خیلی خوب بود این فرمایشات متعدد دوستان که فرمودند، هرکدام از یک منظر و دیدگاه این آسیب اجتماعی را شکافتند و به آن توجه کردند. این نشان میدهد که چقدر این موضوع لایهبندیهای مختلف دارد و چقدر همت و تلاش میخواهد حل آن. واقعا خب ما در گردونه آسیب، در حوزه سازمان خدمات، انتهای مسیر هستیم -بهدرستی جناب آقای نادعلی اشاره کردند. هرچند ما سازمان ورزش را داریم که در حوزه پیشگیری دارد تلاش میکند، ادارهکل فرهنگیمان در حوزه پیشگیری دارد تلاش میکند، ادارهکل سلامتمان در حوزه پیشگیری دارد تلاش میکند، ادارهکل آموزش شهروندیمان در حوزه پیشگیری دارد تلاش میکند. خواهش من این است که، آقای مهندس چمران، مهلتی فراهم بشود تا این عزیزان هم بیایند و زحماتشان را بگویند. واقعا ایکاش حالا شخص من مطرح نبود. واقعا این بچهها شبانهروزی تلاش کردند. ما شاهدِ... همین الان یکی از دوستان ما از ایشان، یکی از همین مددجوها شکایت کرده و چندین وکیل گذاشتهایم که بتوانیم در واقع خلاصش کنیم از این شکایت، و هنوز موفق نشدهایم. یعنی بندهخدا رفته یک کار خیر بکند و الان مرتب باید از او دفاع بکنیم در دادگاه، که بتوانیم در واقع از دادگاه او را بیاوریم بیرون. یک کار بسیار پیچیده است. یعنی زحمتِ طاقتفرسا، درگیری، نزاع، دادگاه، خیلی موضوعات پیچیدهای دارد. ولی دوستان ما ایستادهاند، کار میکنند، تلاش میکنند. و مجدد و مجدد از عزیزان شورای شهر بهویژه اعضای کمیسیون فرهنگی و اجتماعی و اعضای کمیسیون بودجه که ما را کمک کردند در موضوع بودجه، و اعتبارات مورد نیاز ما را تأمین کردند... واقعا اگر این اعتبارات نبود ما نمیتوانستیم این کار را انجام بدهیم. و راهنماییهای مختلفی که شد، در قالب نقد ما، در قالب اینکه در واقع از ما بازخواست کنند، اینها همه کمک ما بود که بتوانیم این مسیر را بیاییم. ولی عزیزان، ما بههیچوجه به خودمان نمره ۲۰ نمیدهیم. آن روزی که کسی به خودش نمره ۲۰ بدهد، پایان کارش است؛ دیگر از آن روز سقوط میکند و مسیر نادرستی را میرود جلو. ولی اقدام انجامشده نسبت به پیچیدگی کار، نسبت به ابعاد و وسعتش و عمقی که داشته، واقعا درخشان است. این را از باب خودمان نمیگویم. گفتم، این کار را ما انجام ندادیم. یک مجموعه بزرگ از مسئولینِ، در واقع، نهادهای مختلف و گروههای مردمی [در] کنار هم انجام دادند. این چیزی که امروز پیش روی ماست، قابل مقایسه نیست با گذشته، هیچی از آن، هیچکدام از ابعاد آسیب اجتماعی تهران، با سه سال گذشته، قابل مقایسه نیست در هیچ عدد و آماری. یعنی [اگر] آمار مقایسه ما، همراهمان بود، میتوانستیم تقدیم کنیم -آماده هست، جناب آقای تشکری، تقدیم میکنیم- که هر مرکز ما ورودیش چه بوده، چه اتفاقاتی افتاده، چقدرش به خانواده برگشته است. میتوانستیم ما کلیپهایی از خانوادهها تقدیم کنیم. جناب آقای کاشانی، فرمایش شما درست بود. خانوادههایی که بازگشت پیدا کردند در واقع مددجوهایشان و جشن پاک بودنشان را گرفتند، تقدیم کنیم. اینها را میتوانستیم تقدیم کنیم. گفتم، مجال ما اندک بود از دیروز ظهر تا الان، که بتوانیم این گزارش را تقدیم کنیم. اتفاقِ رخداده بزرگ است. یعنی شما ببینید تهران با این پیچیدگیهایش، ۷۰ هزار هکتار و بعد ۲۵ هزار معتاد متجاهر و ۷ هزار تا کودک کار و دستگاههایی که همه در کار هم مداخله میکنند و امکان اینکه فرماندهی واحدی باشد نیست و مدیریت شهری همه موضوع دستش نیست، وارد شده، مسئولیت پذیرفته، سختترین مسئولیت را. هر کار را دیگران نپذیرفتند، ما پذیرفتیم. هر کاری را که دیگران گفتند ما نمیتوانیم، ما آمدیم پای کار. نه اینکه فقط خودمان انجام بدهیم، [بلکه] اگر دیدیم یک مرکزی را باید تجهیز کنیم برای یک دستگاه دیگر، رفتیم تجهیزش کردیم. اگر دیدیم یک جایی باید مشارکت کنیم با یک گروه دیگری که آنها موفق بشوند، رفتیم و مشارکت کردیم که آنها موفق بشوند. ببینید، این مراکزی که الان... داریم میگوییم ۷۸۰۰ تا ما تخت فراهم کردیم، اما تختهای دیگری هم که در مراکز دیگر هم به وجود آمد، باز ما حمایت کردیم. وظیفهمان هم هست و باز هم انجام میدهیم، چراکه این شهر نیاز به این همافزایی دارد. هیچکدام از... شما... بحث آلودگی هوا بارها همین ابتدای جلسه هم مطرح شد که ۲۰ و چند دستگاه باید کنار هم قرار بگیرند تا بشود موضوع آلودگی هوا را به جایی رساند. آسیبهای اجتماعی هم همینطور است. در همه موضوعاتش همینجور است. شهر تهران با این پیچیدگیها و ابعاد، اگر این اتفاقها، با این همدلیها و همافزاییها که از شورای شهر شروع میشود و شهرداری و همینطور باید برود تا به لایههای مردمی برسد، رخ ندهد، امکانپذیر نیست. من سؤالات سرکار خانم شمس احسان را خب کامل یادداشت کردم. فرمودند که پاسخش را ارسال کنید. چشم. حتما تقدیم میکنیم. در همه این موضوعاتی که فرمودند، اتفاقات خوب و نیکی اتفاق افتاده است. آمارش هست. اما عرض میکنم، به خودمان نمره ۲۰ در هیچکدامش نمیدهیم. ولی قابل مقایسه با گذشته نیست. مسیری که انتخاب شده و رویکردی که انتخاب شده رویکرد درستی بوده است، زحمات بزرگی کشیده شده است، و مجدد از محضر همه عزیزان تشکر میکنم. از تذکرهایشان، از نقدهایشان، هم تشکر میکنم. امیدواریم که با راهنمایی خود عزیزان شورای شهر با در واقع راهنمایی عزیزان رسانهها و نقدهایی که میشود و مطالبهگریهایی که انجام میشود، بتوانیم مسیر بهتری را برویم جلو و شاهد زندگی بهتری در شهر تهران برای شهروندان باشیم.
📌 خیلی ممنون و متشکر. تشکر میکنم. من هم جا دارد که هم خودم، هم از جانب همه عزیزان شورا از همه همکاران سازمان خدمات اجتماعی که تلاش میکنند و کار سختی را انجام میدهند، واقعا همانطور که گفتم چون از نزدیک آدم ببیند، متوجه میشود کار ایشان، بسیار سخت و ناراحت کننده است. ولی به حالت با حوصله تمام رفتند و انجام دادند. از همه آن افراد هم سپاسگزاریم. ان شاءالله خداوند به همه آنها، اجر کامل عطا بکند. پیشنهاد من این است که گزارشی به صورت کتبی آماده بفرمایید که این گزارش را، ما کامل با اعداد و ارقامی هم که هست، برای همه دوستان و اعضای شورا به صورت کتبی ان شاءالله بفرستیم. و بتوانند داشته باشند و استفاده بکنند. مجدد از جناب آقای توکلی زاده و همه همکارانشان تشکر میکنم. و آرزوی موفقیت کامل برای همه آنها از خدای بزرگ دارم.
۵. بررسی دو فوریت طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳
📌 خب، اجازه بدهید، ما دوتا طرح داریم... متشکرم، بله، خواهش میکنم. [...] آمده که با اجازه دوستان که امضاء کردند هر دو را یکی بکنیم چون میتواند یک طرح دوفوریتی باشد، چون موضوعش تاکسیرانی است و یک موضوع بیشتر نیست. یک موضوعش این است که آنجایی که به اصطلاح در تبصره ۲ ماده ۵ گفتیم که در ساعت اوج ترافیک، باید بنویسیم «تا ۵۰درصد». این «تا ۵۰درصد» را... به جای «۵۰درصد» بگذاریم «تا ۵۰درصد» به کرایه موضوع این ماده اضافه میشود. یک تبصره این هست که این یک تبصره اولش. تبصره دوم و پیشنهاد دوم در ارتباط با روزهای تعطیل هست. تبصرهای به ماده ۵-۹ که گفته شده در بخش اتوبوسرانی –چه بخش عمومی آن چه بخش خصوصی آن– نرخ کرایهها در شب، که از ساعت ۲۲ شب تا ۶ صبح است، به میزان ۵۰درصد اضافه میشود. و روزهای تعطیل. یک تبصرهای هم گذاشتیم که روزهای تعطیل هم اضافه میشود. روزهای تعطیل را توضیح دادیم؛ روزهای تعطیل، روزهای تعطیل منطبق با تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران است و شامل روزهایی که به دلایل اضطرار و آلودگی هوا یا دلایل دیگر -حالا یک روز ممکن است بهخاطر یک چیز دیگر اصلا تعطیل بشود- آنها را شامل نخواهد بود. فقط روزهای تقویم رسمی ما [مشمول] است. این دو تا موضوع هست که بهصورت دوفوریت آمده است. عزیزانی که با دوفوریت آن موافق هستند، اعلام موافقت بفرمایند... تکتک نه. دوتایی را با هم. هر دوی آنها یکی شد دیگر... آقای امانی، تذکرتان را بفرمایید.
📌 در مورد متنش هست.
📌 نه برای فوریت... دوستان! چون سیستم مشکل ایجاد شده، عزیزانی که موافق هستند با دو فوریت، اعلام موافقت بفرمایید. خیلی ممنون و متشکر. آقای صادقی هم رأی دادند، بله. به اتفاق آرا به تصویب رسید.
رأیگیری: دو فوریت طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳
نوع رأیگیری: علنی/ با بلند کردن دست، وفق بند (۱) ماده (۲) دستورالعمل نحوه اداره جلسات، رأیگیری و بررسی پیشنهادهای واصلشده به شورا مصوب ۱۳۹۲/0۲/۱۹ شورای عالی استانها
اعضای غایب: فاقد اطلاعات
اعضای غایب حین رأی گیری: فاقد اطلاعات
اعضای ممتنع: فاقد اطلاعات
اعضای مخالف: فاقد اطلاعات
اعضای موافق: فاقد اطلاعات
نتیجه رأیگیری: دو فوریت طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ تصویب شد.
📌 آقای امانی، بفرمایید.
📌 در مورد آن تبصره دوم، آقای چمران، در مورد روزهای تعطیل، من نظرم این است که روزهایی که بهخاطر آلودگی هوا تعطیل میشود، ما مردم را تشویق کنیم که از وسایل حمل ونقل عمومی، بیشتر استفاده کنند، بهتر نیست که آنها را مستثنی بکنیم؟
📌 نه، ببینید، این اگر را بگذاریم دو برابر میدهند. تشویق نیست.
📌 نه، ببینید، الان میگویند آن ۵۰درصد شامل روزهایی میشود که بهخاطر آلودگی هوا تعطیل میشود، نیست.
📌 اگر تعطیل بشود بهخاطر آلودگی هوا، ۵۰درصد اضافه میشود. یعنی به جای اینکه تشویق کنید، شما عکس تشویق را کردهاید... وقتی آلوده میشود، آلوده میشود، این را معمولی میگیرند.
📌 ما قبلا یک مصوبه داشتیم برای، در واقع، برای کاهش ۵۰درصد در روزهای تعطیل و آلودگی هوا. تکلیف آن چه میشود؟
📌 همین، همین مصوبه است. آن مصوبه را به آن یک تبصره اضافه میکنیم. آن [مصوبه] گفته روزهای تعطیل، نگفته چه تعطیلیای. ما میگوییم روزهایی که برای آلودگی هوا و دلایلی شبیه آن تعطیل میشود، این ۵۰درصد اضافه نشود. یعنی تشویق کنیم که از اتوبوس عمومی استفاده بکنند. اگر اضافه بکنیم که میرود تاکسی سوار میشود. خیلی ممنون و متشکر. آقای آخوندی.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. آقای مهندس، این حالا اصل آن را که دوستان ظاهرا موافق هستند اما حتما باید به مصوبات دقت کنیم که این نیاز به مادهواحده دارد. یعنی باید اشاره کنیم که میخواهیم اصلاح کنیم یک بندی از یک مصوبه را، آنها قید بشود. ضمن اینکه چون دو تا مصوبه را داریم اصلاح میکنیم، نمیدانم میشود در یک مادهواحده آورد یا نه؟ اگر هم میشود، باید دقیق اشاره بشود. یعنی در بند اول بگوییم که داریم یک تبصره اضافه میکنیم به بند ۵-۹ یک مصوبهای و دومی هم همینطور. اصلاح داریم میکنیم.
📌 چون متنِ یک قانون است، میشود.
📌 حالا متن کامل نیست.
📌 حالا متنی که نوشته شده الان کامل نیست. باید کامل کنیم. کاملش آنی بود که من خدمتتان عرض کردم اصلاحش میکنیم، انشاءالله. بله، خب، رأیگیری بکنیم برای خود مصوبات، دو تا مصوبه. عزیزانی که موافق هستند، اعلام موافقتشان را بفرمایند. خیلی ممنون. آقای باقری هم رأی بدهد، ایرادی ندارد. بله متشکر و ممنون. تشکر میکنم. دست شما درد نکند. صلواتی ختم بفرمایید. [حضار صلوات فرستادند]
رأیگیری: طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳
نوع رأیگیری: علنی/ با بلند کردن دست، وفق بند (۱) ماده (۲) دستورالعمل نحوه اداره جلسات، رأیگیری و بررسی پیشنهادهای واصلشده به شورا مصوب ۱۳۹۲/0۲/۱۹ شورای عالی استانها
اعضای غایب: فاقد اطلاعات
اعضای غایب حین رأی گیری: فاقد اطلاعات
اعضای ممتنع: فاقد اطلاعات
اعضای مخالف: فاقد اطلاعات
اعضای موافق: فاقد اطلاعات
نتیجه رأیگیری: مادهواحده طرح اصلاحیه مصوبه تعیین نرخ بلیت و کرایه وسایل حملونقل عمومی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ با ۱۸ رأی موافق تصویب شد.
۶. بررسی نامه فرماندار محترم تهران مثبوت به شماره ۱۶۰۱۸۰۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۱۰/۰۱ دبیرخانه شورای اسلامی شهر تهران درخصوص اعتراض هیئت تطبیق به مصوبه «تشکیل مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران» ابلاغی به شماره ۱۶۰۴۱۹۴۱۶۰۷۷ مورخ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰ و قرائت گزارش کمیسیونهای برنامه و بودجه، فرهنگی و اجتماعی، و نظارت و حقوقی
📌 خب، دستورجلسه بعدی.
📌 بررسی نامه فرماندار محترم تهران مثبوت به شماره ۱۶۰۱۸۰۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۱۰/۰۱ دبیرخانه شورای اسلامی شهر تهران درخصوص اعتراض هیئت تطبیق به مصوبه «تشکیل مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران» ابلاغی به شماره ۱۶۰۴۱۹۴۱۶۰۷۷ مورخ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰. قرائت گزارش کمیسیونهای برنامه و بودجه، فرهنگی و اجتماعی، نظارت و حقوقی. خانم معدنیپور، شما زحمت میکشید؟
🗣️ نرگس معدنیپور | عضو شورا
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. عرض سلام و ادب و احترام دارم خدمت اعضای محترم حاضر در جلسه. ضمن تبریک میلاد حضرت مسیح به هموطنان مسیحی، بنده هم حماسه ۹ دی، روز بصیرت و میثاق امت با ولایت، را به نوبه خودم تبریک عرض میکنم. با عنایت به دستور ریاست محترم شورا در هامش نامه معاون محترم استاندار و فرماندار تهران به شماره ۱۶۰۱۸۰۰۰ مورخ ۰۱/۱۰/ ۱۴۰۳ درخصوص مصوبه «تشکیل مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران» با شناسه ۴۱۹۴ موضوع بررسی و جمعبندی نهایی سه کمیسیون فرهنگی اجتماعی، برنامه بودجه و نظارت حقوقی خدمتتان تقدیم میشود. خب، در بند الف، ایرادی که فرمانداری گرفته با استناد به ماده ۷۵ آییننامه استخدامی شهرداری تهران، و همینطور ماده ۱۱ و تبصرههای ۱ و ۲ ذیل همان ماده در مصوبه ضوابط تشکیلاتی شهرداری تهران، ایرادی که گرفته شده این است که گفته شده در مصوبه شورای اداری شهرداری تهران، تنها به تغییر ماهیت ادارهکل امور بانوان، ادارهکل امور زنان و خانواده، به مرکز زنان و خانواده اشاره شده و انتقال مرکز یادشده به حوزه شهرداری تهران مطرح نشده است. خب، همانطور که در نامه اعتراض فرمانداری محترم اشاره شده، بله، در مصوبه شورای اداری، مرکز زنان و خانواده ذیلِ، در واقع، حوزه فرهنگی و اجتماعی پیشنهاد شده بود. درحالیکه در بررسیهایی که در کمیسیونهای تخصصی انجام شد و در نهایت در صحن شورا به تصویب رسید، با توجه به اینکه موضوع زنان و خانواده صرفا مربوط به حوزه فرهنگی و اجتماعی نیست و در سایر مأموریتهای شهرداری هم وظایفی در حوزه زنان و خانواده تعریف شده -مثل بقیه واحدهای مشابه، مثل مرکز مطالعات، مرکز ارتباطات و امور بین الملل- بهمنظور ارتقا و یکپارچگی تصمیم بر این شد که مرکز زنان و خانواده زیرمجموعه شهردار تهران تعریف بشود. ضمن اینکه طبق بند اول و تبصره یکم ماده ۱۱ مصوبه ضوابط تشکیلاتی، در هر صورت تغییرات ساختار کلان سازمانی و سقف تعداد پستهای سازمانی شهرداری تهران و واحدهای سازمانی تابعش، منوط به تصویب شورای اسلامی شهر تهران است. لذا با توجه به اینکه مرجع نهاییْ مصوبه شورای اسلامی شهر تهران است، ایراد مذکور در واقع وارد نیست. البته لازم است موردی را هم ذکر بکنم. با توجه به پیگیریهایی که انجام دادیم، شورای اداری شهرداری تهران هم، بنا به دستور شهردار محترم، با این موضوع موافق هستند -یعنی اینکه مرکز زنان ذیل شهردار تهران قرار بگیرد- که اگر صلاح میدانید، آقای باقری هم در این زمینه، اگر توضیحی دارند، بفرمایند. ولی نهایتا، در صورت صلاحدید، نظر موافق شورای اداری را هم ما بهصورت مکتوب در واقع دریافت بکنیم و در این بند به آن اشاره بکنیم. بند «ب» در واقع گفته شده که باز ایرادی که فرمانداری گرفته، باز با استناد به ماده ۷۵ آییننامه استخدامی شهرداری تهران و ماده ۱۱ و تبصرههای ۱ و ۲ ماده ۱۱ مصوبه ضوابط تتشکیلاتی، ایرادی که گرفته شده... به عدم توسعه تشکیلاتی که در آن مفاد اشاره شده، در واقع این ایراد را گرفته است. ایراد هم به تبصرههای یکم و دوم مصوبه ماست. ما در تبصره یکممان در واقع مرکز زنان... در واقع درخصوص تشکیل مرکز زنان، به سقف پستهای سازمانی و تعداد معاونتهای ادارات اشاره کردهایم. فرمانداری به این تبصره ایراد گرفته است. گفته که طبق مفادِ آن مواد، در واقع، توسعه تشکیلاتی نباید صورت بگیرد. توضیحی که ما دادیم این است که این، در واقع، ایراد را هم وارد ندانستیم به دلیل این که در تبصره یکم مصوبه شورای اسلامی درخصوص ایجاد مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران اشاره شده که شهرداری تهران «موظف به تشکیل مرکز زنان و خانواده با حذف و تجمیع ساختارهای موازی و مشابه در کلیه واحدهای مرتبط با زنان و انتقالش به مرکز مذکور است». یعنی ما خودمان هم اینجا تأکید کردیم -با وجود اینکه پستها را و تعداد پستها را شورای اداری پیشنهاد داده بود- خود ما هم تأکید کردیم که در واقع نسبت به حذف و تجمیع ساختارهای موازی در شهرداری اقدام بشود، و نهایتا پستهای پیشنهادی که خود شورای اداری به ما پیشنهاد داده است در واقع مرکز زنان تشکیل بشود. در مورد تبصره دومِ، در واقع، مصوبه ما که فرمانداری به آن ایراد گرفته و همین موضوعِ، در واقع، عدم توسعه تشکیلاتی را به آن استناد کرده، ما در واقع بحث پستهای مصوب امور بانوان در مناطق بیستودوگانه را گفتیم که مدیریت این ساختار و پستها به مرکز زنان واگذار بشود. خب، در توضیح هم ما گفتیم درخصوص تبصره دوم نیز «پستهای مذکور در مناطق موجود است». یعنی ما اصلا پستی ایجاد نکردیم در مناطق. پست اداره بانوانمان در مناطق وجود دارد. ما فقط گفتیم از... مثل مرکز که از حوزه اجتماعی رفته به ذیل شهردار تهران، در مناطق هم همین اتفاق بیافتد. یعنی منتقل بشود به در واقع ذیل شهردار منطقه. و نه ساختاری ایجاد شده، و نه در واقع افزایشی پیدا کرده است. در بند «ج» اعتراض فرمانداری و ایراد فرمانداری هم در واقع باز استناد کردند به، عذرخواهی میکنم، باز به تبصره دوم در واقع به مغایرت تبصره دوم همین مصوبه خودمان با تبصره یکمِ ماده ۹ مصوبه ضوابط تشکیلاتی شهرداری تهران استناد کردهاند. در آنجا در واقع گفته شده بود که از عناوین ترکیبی مثل «مشاور و مسئولدفتر» و «مشاور و مدیرعامل» در واقع پرهیز بشود و ممنوع است. ما این بخش را علیرغم اینکه باز هم اشارهمان بر این هست که ایراد مطروحه در هیئت محترم تطبیق در بند «ج» مبنی بر مغایرت تبصره دوم مصوبه با تبصره یکمِ، در واقع، ماده ۹ مصوبه ضوابط تشکیلاتی، با عنایت به اینکه مرجع تصویب هر دو مصوبهْ شورای اسلامی ماست، ما این ایراد را وارد ندانستیم. اما برای تأمین نظر هیئت محترم تطبیق، عنوان مشاور شهردار را در تبصره دوم حذف کردیم و نهایتا تبصره دوم مصوبه مرکز تشکیلات، به این شکل اصلاح میشود: «شهرداری تهران موظف است مدیریت ساختار و پستهای مصوب امور بانوان در مناطق بیستو وگانه را، که از این پس تحت عنوان رئیس زنان و خانواده ذیل شهردار منطقه قرار میگیرند، به مرکز زنان و خانواده شهرداری واگذار نماید.» یعنی ما آن عنوان مشاور را حذف کردیم بنابر حالا ایرادی که گرفته شده بود، علیرغم اینکه ایراد را وارد ندانستیم. ولی باز هم در واقع برای تأمین نظر هیئت محترم تطبیق، عنوان مشاور را حذف کردیم و تبدیلش کردیم به همان رئیسِ، در واقع، حوزه زنان و خانواده.
📌 بالاخره رئیس زنان و خانواده میشود یا مرکز زنان و خانواده؟
🗣️ نرگس معدنیپور | عضو شورا
📌 نه، این در مناطق است. آنی که در واقع در مرکز زنان که مربوط به ادارهکل بانوان است، میشود مرکز زنان. اینها به تبصره دوم ما ایراد گرفتند. گفتند شما در تبصره دومتان در مورد مناطق گفتید مشاور شهردار و رئیس اداره زنان و خانواده در مناطق. گفتند نمیتوانید دو تا عنوان به کار ببرید. ما مشاور را حذف کردیم، فقط رئیس اداره زنانش در مناطق باقی میماند.
📌 پس رئیس اداره زنان باید باشد، چون رئیس زنان که معنی ندارد.
🗣️ نرگس معدنیپور | عضو شورا
📌 بله بله... بله اشاره درستی هست. در واقع باید بشود رئیس اداره زنان. مشاور حذف میشود و رئیس اداره زنان و خانواده باقی میماند.
📌 بله. خیلی ممنون و متشکر... خب، دوستان دیگر در مورد خانمها بحثی ندارید؟ آقای دکتر بفرمایید. خواهش میکنم. توضیحِ اینکه تشکیلات اداری با مسئله موافق هستند.
🗣️ مجید باقری | معاون برنامهریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. همانطوری که مستحضر هستید، لایحهای که شهرداری تهران در واقع تقدیم شورا کرده بود، با کلیت موضوع ارتقای جایگاه ادارهکل به مرکز موافق بود، منتها آن را ذیل حوزه معاونت اجتماعی پیشنهاد داده بود. در صحن شورا یک تغییری در مورد این لایحه اتفاق افتاد و حوزة، در واقع، «مرکز شدن» مورد تصویب قرار گرفت و مقرر شد که ذیل حوزه شهردار محترم باشد. به همین دلیل با مغایرت فرمانداری مواجه شد. یک پاسخی در واقع شورا (به آن) داده بود. دوباره فرمانداری یک جوابیه داده بود. که امروز در واقع جوابش را داشتند دوستان تنظیم میکردند. فقط نکته مهمی که لازم هست من به استحضار شما برسانم و خدمت آقای مهندس چمران عرض کردم و اجازه گرفتم در خدمتتان باشم. این هست که با تدبیر شهردار محترم تهران در واقع قرار شد ما در همان موردی که مد نظر شورای شهر هست، را در شهرداری قبول بکنیم و به آن جامعه عمل بپوشانیم. به همین دلیل شورای اداری شهر تهران هم رفت درواقع مصوبهای را گذراند که علاوه بر اینکه موافق هست با اینکه مرکز بشود حوزه زنان، ذیل حوزه شهردار تهران باشد. به همین دلیل من خواهش کردم خانم معدنیپور پاسخی که میخواهند تنظیم کنند& در مورد بند اولش، همین اشاره به لایحه، در واقع موضوع مصوبه شورای اداری بکنند و عملا دیگر سایر مواردش هیچ مصداقی برای توضیح بیشتر ندارد. با این اصلاحیه ان شاءالله میفرستید و در فرمانداری مصوب میشود. و ان شاءالله تبریک میگوییم خدمت بانوان عزیز که مجموعه آنها هم ارتقا پیدا کرده و هم ذیل حوزه شهردار ان شاءالله ادامه فعالیت خواهد داد.
📌 خیلی متشکر. فقط باید لطف کنید آن مصوبه شورای اداری را...
🗣️ مجید باقری | معاون برنامهریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری
📌 مصوبه تنظیم شده من...
📌 بفرستید که دوستان ضمیمه...
🗣️ مجید باقری | معاون برنامهریزی، توسعه سرمایه انسانی و امور شورای شهرداری
📌 بله بند ۱ را اصلاح بکنید و این را ضمیمه کنید. متشکرم آقای مهندس.
📌 خیلی ممنون.
📌 جناب آقای آخوندی.
📌 بسم الله الرحمن الرحیم. فقط به قول آقای مظفر برای ثبت در تاریخ عرض میکنم وگرنه اصل موضوع را که همه قبول دارند.
📌 چرا آقای مظفر؟
📌 آقای مظفر بیشتر استفاده میکنند. آقای باقری یک نکتهای را اشاره کردند، گفتند که [آنچه در] لایحه شهرداری [بود، قرار گرفتن مرکز] ذیل معاونت فرهنگی بوده و شورا نظرش این بوده که ... ببینید، من فقط اینجا یک اصلاحی بکنم. یک دعوایی بین خود دوستان در شهرداری بود -من یک بار دیگر هم اینجا گفتهام- یک گروهی از دوستان رویشان نمیشود بگویند که [مرکز] بیاید زیر نظر شهردار. بهخاطر رودربایستی با آقای توکلیزاده. بعد این را انداختند در دامن شورا. البته خب شورا موافق بوده است و بحثی نیست. من هم خودم ممکن است با نظر آقای توکلیزاده موافقتر باشم که این باید زیر نظر معاونت فرهنگی باشد. اما میخواهم بگویم این را به دامن... به چیز شورا نیاندازید که بگویید [این تغییر را] شورا [ایجاد] کرده است. خودتان با هم دعوا داشتید، رویتان هم نمیشده بیایید اینجا بگویید. غیررسمی آمدید به ما گفتید آقا، ما موافق هستیم، اما حالا چون آقای توکلیزاده ناراحت نشود، شما هم رأی بدهید که زیر نظر شهردار بشود. یعنی اینطوری نبوده که شورا فقط تصمیم گرفته. این اصلاح بشود به نظرم که بعدا...
📌 خیلی ممنون و متشکر.
📌 ... نه، دعوا بوده، ما دعوا را اصلاح کردیم.
📌 ما در دعوای درون شهرداری اجازه بدهید دخالت نکنیم... از شورا چیزی کاسته نمیشود. خیلی ممنون و متشکر. خب رأیگیری میکنیم. میتوانیم رأیگیری کنیم؟ عزیزانی که موافق هستند، موافقتشان را اعلام بفرمایند.
📌 جناب آقای بابایی، جناب آقای پیرهادی، جناب آقای عباسی، رأی نمیدهید؟ با ۱۸ رأی موافق [تصویب شد].
رأیگیری: بررسی نامه فرماندار محترم تهران مثبوت به شماره ۱۶۰۱۸۰۰۰ مورخ ۱۴۰۳/۱۰/۰۱ دبیرخانه شورای اسلامی شهر تهران درخصوص اعتراض هیئت تطبیق به مصوبه «تشکیل مرکز زنان و خانواده شهرداری تهران» ابلاغی به شماره ۱۶۰۴۱۹۴۱۶۰۷۷ مورخ ۱۴۰۳/۰۸/۳۰ و قرائت گزارش کمیسیونهای برنامه و بودجه، فرهنگی و اجتماعی، و نظارت و حقوقی
نوع رأیگیری: علنی/ الکترونیکی، وفق بند (۱) ماده (۲) دستورالعمل نحوه اداره جلسات، رأیگیری و بررسی پیشنهادهای واصلشده به شورا مصوب ۱۳۹۲/0۲/۱۹ شورای عالی استانها
اعضای غایب: فاقد اطلاعات
اعضای غایب حین رأی گیری: فاقد اطلاعات
اعضای ممتنع: فاقد اطلاعات
اعضای مخالف: فاقد اطلاعات
اعضای موافق: فاقد اطلاعات
نتیجه رأیگیری: گزارش کمیسیونهای مذکور با ۱۸ رأی موافق تصویب شد.